رواية ورقه زواج عرفي الفصل السادس عشر 16
بقلم سكوبي دوو
شرين : انا هدخل اوضتى و انت حاول ترتاح شويه و لو عاوز حاجه ابقى اندهلى
هشام : شرين استنى انا عاوز منك طلب ؟؟؟
شرين : عاوزنى اجبلك حاجه ؟؟
هشام : لاء تعالى اقعد جانبى هنا عاوز اتكلم معاكى
شرين باستغراب : تتكلم معايا طب خليها بعدين انت تعبان
هشام : لاء معلشى خليها دلوقتى انا كويس
شرين قاعدت قدامه على طرف السرير : خير
هشام : شرين انا عارف انى ظلمتك و عارف انك عايشه معايا غصب عنك و انك بتكرهينى و رغم كل ده انتى اهتميتى بيه و وقفتى جانبى فى تعبى
شرين : انا متربيه على كده مهما كنت مش بحب حد و لقيته فى حاجه لازم اساعده
هشام : شرين ينفع نعمل هدنه يعنى انا و انتى فى امر واقع انا و انتى لازم نعيش مع بعض السنه دى فبلاش نضايق بعض اكتر من كده
و انا اوعدك انى مش هعمل اى حاجه تضايق خلينا نعيش كا اتنين اصحاب او زمايل نتعامل عادى و ناكل مع بعض و بلاش التجاهل ده عشان لو حد تعب او حصله حاجه على الاقل نعرف نتصرف مش كل واحد فى اوضه و قافل على نفسه
شرين : بس
هشام : من غير بس انا طول عمرى كنت عايش لوحدى رغم انهم كانوا عايشين معايا فى نفس البيت كل واحد فى حاله و محدش بيسأل على التانى انا ساعات كنت بفكر انى لو مت مش هيعرفوا من اول معرفتك انتى و اهلك حسيت ان انتم عيله بجد و ببقى مبسوط اوى و انا معاكو حتى امبارح كنت مبسوط اوى و انا بلعب معاكو رغم انى كبرت على اللعب ده عشان خاطرى و متنسيش ان اتفاقك مع بابا انك تغيرنى ولا انتى هتخلفى الاتفاق
شرين و هى ساكته مش عارفه تقوله ايه بس هى كانت حسه احساس غريب كانت لاول مره تحس ان هشام صعبان عليها و انها مش بتحقد عليه
شرين : ماشى انا موافقه عشان انا مبحبش اخلف اتفاقى
..........................................................................................
و عدت الايام و شرين و هشام ابتدوء يتعاملوا مع بعض احسن يعنى يكلموا مع بعض و يتفرجو على التلفزيون او حد بيزرهم و هكذا لحد ما خلصت اجازه الجواز و خلاص هينزلو الشغل
اول يوم الشغل
شرين قامت من بدرى و حضرت الفطار و قاعدت تخبط على هشام
شرين و هى بتخبط : هشام ........يا هشام
هشام قام و هو لسه نيمان : فى ايه
شرين ياله اغسل وشك : كده هنتاخر
هشام : هنتاخر على ايه ؟؟
شرين : الشغل انت نسيت هننزل من ان انهارده الشركه
هشام : طيب من خليها بكره
شرين : بكره ايه ياله قدامى ............. ولا تحب اتصل بعمو عبد الرحمن
هشام : لا خلاص هجهز اهوه
بعد ساعه كانوا فالشركه و فى مكتب عبد الرحمن
عبد الرحمن : اهلا اهلا بالعرسان
شرين : ازى حضرتك
و هشام دخل قاعد من غير ما يسلم على باباه بس باباه ماستغربشى هو متعود كده منه
عبد الرحمن : هشام انت مكتبتك زى مهو بس المرادى هتشتغل بجد و زى مقولتلك اى غلط محسوب عليك و انتى يا شرين هتشتغلى فالمحاسبه اول شهر هتدربى و تتعلمى الشغل و بعد كده هتشتغلى
شرين : بس حضرتك انا لسه مجبتش ورقى من الكليه و كمان النتيجه لسه مظهرتشى
عبد الرحمن : مش مشكله كملى ورقك براحتك
شرين :اوكى
دخل احمد عليهم و هو بيضحك : العرسان هنا و انا اقول الشركه منوره ليه .......ازيك يا شرين
شرين : انا الحمد لله
عبد الرحمن : خد شرين وريها مكتبها و شوف مين هيدربها
احمد : تمام ياله يا شرين معايا
احمد خد شرين و نزل معاها مكتب المحاسبين
احمد : صباح الخير اقدملكم الاستاذه شرين هتشتغل معاكو من انهارده ان شاء الله
احمد بص لشرين : اقدملك : الاستاذ ابراهيم و دى الاستاذه فريده و ده بقى الاستاذ كريم اللى هيمرنك و كمان يبقى انتيم هشام اكيد شوفتيه يوم الفرح
شرين بابتسامه لكل الموجودين : اهلا وسهلا
كريم : اهلا بيكى و ان شاء الله تبقى مبسوطه معانا
شرين : ان شاء الله
وبداءت شرين حياتها العمليه كانت مبسوطه اوى و زمايلها كانو كويسين معاها
......................................................................................
و تعدى الايام بيها و هى و هشام بقو كويسين مع بعض نوعا ما و هشام كان مبسوط بشرين و بعليتها و كان بيعتبرهم عيلته و حبهم كلهم
و فالشغل هشام كان ملتزم و بيحاول يتعلم و شرين كانت بتشجعه بانه ينزل كل يوم معاها و يروح معاها
و فؤاد كان طلب منهم ان كل يوم جمعه يتغدوا فالبيت عندهم و يقضو مع بعض اليوم و هشام طبعا كان مبسوط بده جدا و شرين كمان
و في يوم جمعه كلهم قاعدين بعد الغداء و شهد زى العاده عماله تهزر
و كلهم بيتكلمو عن الشغل و بيضحكو
هشام : عمى كنت عاوز اطلب من حضرتك انت و طنط طلب
شرين بصتله باستغراب
فؤاد : اتفضل يا هشام ؟؟
هشام : يعنى لو حضرتك مش عندك مانع و طنط كمان هو ينفع اقولكم بابا و ماما
فؤاد بابتسامه : مش محتاجه طلب احنا فعلا عيلتك و انا زى ولدك انا عن نفسى معنديش مانع
شريفه : و انا كمان ربنا عالم انا بحبك زى ابنى
هشام و هو مبسوط : ربنا يخليكو ليا
شرين قامت و هى مضايقه : ياله بقى عشان نروح
فؤاد : ما لسه بدرى يا شرى
شرين : معلشى يا بابا عشان الحق اظبط البيت و اجهز الاكل اللى هحطه فالفريزر
شريفه : ماشى يا حبيبتى خلى بالك من نفسك
هشام و شرين روحو و طول الطريق كانت شرين ساكته و مش بتتكلم و هشام لاحظ انها مضايقه
اول لما دخلو الشقه هشام : ممكن افهم بقى انتى مضايقه ليه ؟؟؟
يتبع
ماتنسوش تصلوا علي النبي