رواية ورقه زواج عرفي الفصل الثاني والعشرون 22
بقلم سكوبي دوو
شهد رجعت هى و احمد لقو هشام لوحده و عمال يلعب فالموبيل
شهد : كان تحفه اوى بجد . امال شرين فين
هشام و هو بيبص للبحر : نزلت البحر
شهد وقفت تبص عليها : هى فين مش شايفاها
هشام قام و هو مخضوض بيدور بعينه فى البحر فعلا مش لقى شرين
شويه و كريم و ليلى جم و هم بيضحكوا
ليلى : فى ايه واقفين كده ليه
شهد بعياط : شرين ........شرين نزلت البحر و مش لقينها
ليلى كمان بداءت تعيط
كريم : اهيه بس دى شكلها بتغرق
جرى كريم و هشام بسرعه و نزلوا البحر
......................................................................................
فى المستشفى
شرين فاقده الوعى و فى اوضة الكشف
شهد و ليلى عمالين يعيطو و احمد و كريم بيحالوا يطمنوهم
هشام واخد جانب و مش بيكلم اى حد
شويه و خرج الدكتور هشام جرى عليه و الباقى وراءه
هشام : خير يا دكتور
الدكتور بابتسامه : خير متقلقوش هى فاقت بس شربت مايه كتير هى هتفضل معانا انهارده و بكره الصبح هتروح معاكم
الكل فرح و حمدو ربنا
شهد : ممكن ندخولها
الدكتور: اه طبعا ممكن
كلهم دخولو و اتلفو حواليها و هشام فضل واقف جانب الباب يبص عليها من بعيد
شهد : ينفع كده يا شرين تخضينى عليكى كده
شرين بتعب : انا مش عارفه ايه حصل
ليلى : حصل خير المهم انك كويسه الحمد لله
احمد بتريقه : و انا اللى فكرك سباحه عالميه طلعتى بتغرقى فى شبر مايه
شهد : لا طبعا اختى احسن سباحه فالدنيا
ليلى وهى بتبص لهشام : هى بس كانت عاوزه تعرف احنا بنحبها قد ايه مش كده يا هشام
هشام بصلها بابتسامه حزينه و متكلمشى
كريم : ياله بقى يا بنات عشان نسيب شرين تستريح
شهد : روحوا انتم و انا هبات معاها
ليلى : لا انا هفضل معاها
هشام اخيرا نطق: ولا انتى ولا هى دى مراتى و انا اللى هفضل معاها
شهد : بس
هشام : من غير بس ياله من غير مطرود
و بعدين بص لشهد : شهد لو بابا و ماما كلموكى متقوليش اى حاجه عشان منخضهومش
شهد : ماشى
احمد : طب و انت هتفضل بلبسك اللى كله مايه ده
هشام :مش مشكله
احمد : انا هوصلهم و هرجع اجبلك لبس تانى
هشام بابتسامه : اوكى
هشام مشاهم كلهم و جاب كرسى و قاعد جانب شرين
شرين : روح يا هشام استريح شويه و ابقى تعالى الصبح انا كويسه
هشام : انا مستريح كده
شرين كانت تعبانه و مش قادره تتكلم كتير : انا هنام شويه عشان حسه انى تعبانه
هشام : خلاص ماشى وعدلها المخده و الغطا
و شويه و رجع احمد و معاه لبس و اكل لهشام و روح تانى
هشام رجع قاعد قدام شرين فضل يبص عليها و هى نايمه و كان حاسس بالذنب
" يارتنى نزلت معاكى انا دايما كده بأذيكى و انتى بتعملى عشانى كل حاجه حلوه اوعدك من انهارده مش هزعلك تانى و هعمل كل حاجه انتى عاوزاها سامحينى ياشرين انا كنت هموت لو كان جرالك حاجه عشان خاطرى سامحينى "
و مسك ايد شرين كانه بيطمن نفسه انها كويسه و جانبه لحد ماراح فالنوم
............................................................................................
تانى يوم الصبح
صحت شرين لقت هشام نايم على الكرسى و ماسك ايدها
شرين : هشام ...........هشام
هشام و هو مخضوض : فى ايه انتى تعبانه
شرين : لا انا الحمدلله .........انت اللى النومه دى زمانها تعبتك
هشام : لا انا كويس
شرين بصت لايد هشام اللى ماسكه ايدها هشام لاحظ و سابه ايدها
هشام بارتباك : انا هروح اشوف الدكتور
شويه و شهد و احمد و كريم و ليلى جم و قاعدوا معاها
كريم : هشام فين
شرين : راح يجيب الدكتور
شويه و هشام جه و خرجوا كلهم ماعدا البنات و كشف عليها و طمنهم وةالبنات ساعدوها و غيرت هدومها و روحوا كلهم على الفندق
فالفندق كلهم فطرو مع بعض و شرين كانت حسه بالتعب
شرين : هشام انا عاوزه اطلع اوضتى
هشام بخضه : انتى تعبانه
شرين :لاء بس دايخه شويه و عاوزه ارتاح
شرين بصتلهم: معلشى يا جماعه انا مش عاوزه ابوظ عليكم الرحله بس انا هطلع ارتاح شويه و انتم بقى قومو اتفسحوا و اخرجو ا
ليلى : لا يا شرين فسحت ايه هنا هنفضل معاكى
شرين : عشان خاطرى متزعلينيش ياله قوموا و انا بكره هبقى كويسه و نقضى اخر اليوم مع بعض
هشام : خلاص بقى ياله اسمعو الكلام و انا هكون معاها متقلقوش
شرين بصت لهشام : لاء طبعا انت هتخروج معاهم كفايه عليك امبارح
هشام : لاء انا اصلا تعبان و عاوز انام ياله بقى قومى عشان نرتاح
هشام خد شرين و طلعوا اوضاتهم و الباقى نزلو يتمشوا شويه
...........................................................................................
شرين قلقت و كان هشام لسه نايم على سريره بصت فى الساعه لقتها 6 المغرب قامت صلت و خرجت وقفت فالبلكونه شويه
و كانت ليلى وقفه هى كمان فى بلكونة اوضتها و سرحانه
شرين : عووووووووووو بتفكرى فايه؟؟
ليلى وهى بتضحك : بعد عوووو دى انا اطمنت انك بقيتى كويسه
شرين : الحمد لله تمام . مقولتليش بقى بتفكرى فايه و سرحانه كده ليه
ليلى : شرين انا عاوزه اقولك على حاجه مهمه
يتبع
ماتنسوش تصلوا علي النبي