رواية ورقه زواج عرفي الفصل التاسع عشر 19
بقلم سكوبي دوو
هشام كان نازل عشان ياخد شرين و يروحوا شاف شرين وقفه مع كريم و عمالين يضحكوا
هشام راح نحياتهم و هو متنرفز جدا: مش هنبطل دلع و هزار و نروح بقى
شرين باستغراب : نعم
هشام : انا مروح يا تحصلينى يا تخلى الاستاذ كريم يوصلك
و مشى هشام و سابهم و هم مش مصدقين هو بيقول ايه
كريم : ياله يا شرين عشان معملكيش مشكله
شرين : لاء مش هروح خليه يروح و هبقى اخد تاكسى
كريم : عشان خاطرى يا شرين بلاش مشاكل
شرين : ماشى يا كريم لما اشوف اخرتها
مشت شرين و هشام كان مستينها فالعربيه ركبت جانبه من غير ما تتكلم و فضلوا طول الطريق محدش بيتكلم لحد لما وصلو البيت
شرين دخلت ولسه دخله اوضتها لقت هشام بيشدها من ايدها بعصبيه
شرين و هى بتزوق ايده : انت اتجننت
هشام : ممكن افهم ايه اللى بينك و بين كريم مش قدره تصبرى لحد ما السنه تعدى و تعملى اللى انتى عاوزاه
شرين : احترم نفسك انا مبعملشى حاجه غلط و بعدين و انت مالك اصلا
هشام بنرفزه : مالى انى جوزك يا هانم و كل اللى فالشركه عارفين انك مراتى عاوزاهم يقولو عليه ايه و شايفين مراتى عماله تتدلع و تهزر مع الرجاله
شرين : قولتلك احترم نفسك انا مبدلعشى مع حد و مش هسمحلك تتكلم عنى كده تانى
و سابته و دخلت اوضاتها و قاعدت تعيط و هشام كان متنرفز جدا
طول اليوم كان كل واحد فى حاله و بليل و شرين قاعده فى اوضتها
كلمت ليلى
شرين : لولو حبيبتى وحشتنيى
ليلى : و انتى كمان .اخبارك ايه
شرين : الحمد لله تمام بقولك ايه .ايه رايك فى كريم
ليلى باستغراب : كريم مين ؟
شرين : كريم صاحب هشام اللى شوفتيه امبارح
ليلى : اه كويس بس ليه
شرين : عاوز يخطبك
ليلى بخضه : لاء طبعا
شرين باستغراب : ليه يا ليلى كريم شاب كويس و محترم
ليلى : كفايه انه صاحب هشام
شرين : بس بجد كريم غير هشام خالص انا اتعاملت معاه و شايفه انه محترم وقد المسؤليه
ليلى : بلاش يا شرين انا مش موافقه و بعدين انا لسه مش بفكر فموضوع الارتباط ده دلوقتى
شرين : اوكى يا ليلى انتى حره انا مش هضغط عليكى
و قاعدوا بعد كده يتكلموا فى حاجات كتير و بعد كده شرين نامت
..........................................................................................
تانى يوم الصبح
شرين و هشام كانو تقريبا مش بيتكلموا و فالشغل شرين راحت على مكتبها
كريم قرب عليها : ها عملتى ايه
شرين بزعل : مش موافقه
كريم بان عليه الضيق : و السبب
شرين : انك صاحب هشام
كريم حس بامل : عشان كده بس
شرين باستغراب : انت فرحان
كريم : لاء بس فى امل مدام الرفض مش لشخصى
شرين : يعنى هتعمل ايه كريم مش عاوزه تهور انا ساعدتك عشان عارفه انك محترم
كريم : متقلقيش عملتى ايه مع هشام
شرين بزعل : متخانقين
و حكتله كلام هشام
كريم : معلشى يا شرين هو برده عنده حق
شرين : حـــــــــق
كريم : هو كلامه صح و احنا برده المفروض نخاف من كلام الناس الناس لما بتصدق انا هقوم بقى اشوف شغلى و انتى متزعليش
قام كريم و شرين انشغلت فالشغل
و فات كام يوم و شرين و هشام مش بيتكلموا غير فالضرورى او قدم الناس و بس
لحد ما جه يوم اول قبض لشرين
شرين كانت فرحانه اوى و هى فالعربيه مع هشام
شرين : انا عاوزه اروح لبابا و ماما انهارده
هشام : انهارده مش الجمعه
شرين : عارفه بس انا قابضة اول قبض عاوزه اشتريلهم هدايا و اروحلهم انهارده عشان خاطرى
هشام : طيب
و فعلا بليل نزلت شرين مع هشام و جابت لشهد و مامتها و باباها هدايا بسيطه و رحولهم بليل و كانو فرحانين اوى
شرين : ماما تعالى انا عاوزاكى
شريفه قامت مع شرين و دخلوا الاوضه
شريفه : خير يا حبيبتى
شرين و فى اديها فلوس: اتفضلى ياماما
شريفه : ايه دول
شرين : بصى ياماما و من غير كلام كتير انا كل شهر هديكى نص مرتبى عشان مصريف البيت انا عارفه ان معاش بابا بقى قليل اوى وانا مش محتجاهم ........بس متقوليش لبابا حاجه
شريفه : بس
شرين : علشان خاطرى
شريفه خضنت شرين وقاعدت تدعيلها
..........................................................................................
شرين و هشام بليل دخلوا البيت
هشام داخل على اوضته من غير كلام
شرين : استنى ياهشام انا عاوزاك
هشام وقف و مستنيها تتكلم
شرين : انا اسفه انا مفكرتش فى شكلك قدام الناس بس بجد انا مكتش بدلع ولا بهزر مع كريم . كريم كان عاوز يخطب ليلى و انا اللى كنت عامله موضوع المقابله من غير محد ما يعرف . بجد بعد كده هبقى اخلى باللى من تصرفاتى
هشام و هو حاسس براحه لما عرف ايه الموضوع اللى بين شرين و كريم : خلاص يا شرين حصل خير
شرين قربت عليه و هى ماسكه هديه طب اتفضل
هشام بفرحه : دى عشانى
شرين بابتسامه : اه............افتحها
يتبع
ماتنسوش تصلوا علي النبي