رواية ورقه زواج عرفي الفصل السادس والعشرون 26
بقلم سكوبي دوو
هشام اول لما سمع اسم شرين قلبه دق : ها قولى ؟؟؟
شهد : عيد ميلاد شرين كمان يومين كنت عارف ولا لاء
هشام : لاء
شهد : طب اشكرنى بقى
هشام : هههههههههه متشكر يا ستى طب هتساعدينى
شهد : معاك يا معلمى
هشام : والله انتى لسعه هو احنا عصابه
شهد : اه ريا و سكينه ياله قول بقى
هشام : طب اسمعى بقى هتعملى ايه .............
.........................................................................................
يوم عيد ميلاد شرين
هشام و شرين كانو مروحين زى العاده
شرين : انت رايح فين ده مش طريق البيت
هشام :هنروح مشوار
شرين : مشوار ايه انا تعبانه و عاوزه اروح اكل و انام
هشام : مش هنتاخر هقابل واحد صاحبى فى كافيه هنا و نروح على طول
شرين : اوكى
شويه و وصل هشام و نزل من العربيه و شرين لسه مكانها
هشام : ايه مش هتنزلى
شرين : انا انزل ليه مش بتقول صاحبك
هشام : انزلى اقعدى معانا واجبلك نسكافيه
شرين : اوكى
نزلت شرين و دخلت معاه لقت الكافيه فاضى و مليان زينه و بلالين
و لسه هتتكلم لقت الدنيا ضلمت
شرين : هشام ...........هشام
شرين لقت شهد و مامتها و ليلى و كريم و هشام و ماسكين تورته و بيغنوا
Habby birthday to you
شرين بصتلهم و كانت فرحانه اوى هشام كان حاجز الكافيه كله عشان شرين و كلهم قاعدو يضحكوا يهزرو و يدوا لشرين الهدايه
و شويه و قام هشام من مكانه و راح العربيه جاب منها علبه صغيره وقرب من شرين
هشام : كل سنه و انتى طيبه
شرين : و انت طيب يا هشام
هشام : اتفضلى افتحيها
شرين فاتحت العلبه لقت سلسله فضه فيها دلايه على شكل فراشه
شرين بابتسامه : حلو اوى بجد
هشام : انا كان نفسى اجبلك حاجه اغلى من كده بس شهد قالتلى انك بتحبى الفضه
شرين : بجد حلو اوى و دى اغلى هديه
هشام : ممكن البسهالك
شرين هزت راسها بالموافقه
شرين : شكرا اوى يا هشام ربنا يخليك
هشام : ربنا يخليكى ليا
شرين ملامحها اتغيرت من الفرحه و بان عليها انها اضايقت
و حاولت تهرب من هشام و تنشغل مع الباقى لحد ما خلص عيد الميلاد
..........................................................................................
بعد كام يوم
شرين كانت حسه بالضيق و مش عارفه تنام و طلعت تقف فالبلكونه شويه
شويه و خرج هشام هو كمان بس شرين كانت سرحانه و مش حسه بيه
هشام : ايه سرحانه فى ايه
شرين بخضه : ايــــــــــــــه
هشام : مالك فى ايه
شرين : مفيش بس مصدعه و مش عارفه انام انا هروح اعمل نسكافيه اعملك معايا
هشام : اوك و هستناكى هنا
دخلت شرين عملت النسكافيه و شويه و رجعت تانى
شرين : اتفضل عاوز حاجه تانيه
هشام بابتسامه : شكرا ربنا يخليكى ليا
شرين بضيق : متقولشى كده تانى لو سامحت
هشام : مقولشى ايه
شرين : ربنا يخليكى ليا
هشام باستغراب : ليه
شرين بنرفزه : عشان انا عمرى مهكون ليك بلاش تضحك على نفسك و متصدقشى اللعبه خلاص يا هشام اللعبه قربت تخلص و كل واحد بقى يشوف حياته بلاش نربط نفسنا بـوهم و متخليش قاعدتنا مع بعض و اننا ارتاحنا لبعض يخلينا نحس بحاجات مش حقيقيه
شرين سابت هشام و هو مصدوم و دخلت اوضاتها و هى دخله بصت على هشام تانى
شرين : على فكره السنه خلصت فاضل بس شهر
دخلت شرين و قفلت على نفسها و بداءت تعيط جامد و هى مش عارفه هى بتعيط ليه
و هشام فضل مكانه بعد مفاق من الحلم اللى كان بيعيشه مع شرين على الحقيقه اللى واجهته بيها
.........................................................................................
فى يوم شرين كانت قاعده فى مكتبها سرحان
من ساعة كلمها مع هشام و هم تقريبا مش بيتعاملوا مع بعض و كل واحد بيهرب من التانى
كريم قرب على شرين : شرين مالك
شرين : هاااا.............مفيش حاجه
كريم : شكلك مش طبيعى و مش مركزه فى غلطات فالملف ده
شرين : معلشى يا كريم هات هصلحه
كريم : قومى الاول اغسلى وشك و فوقى كده و تعالى
شرين بحزن : ماشى
قامت شرين وهى فى طريقها للحمام شافتــــــــــــــــــــــــ
يتبع
ماتنسوش تصلوا علي النبي