رواية وما كتب العشق الا لها الفصل الثاني بقلم ندى سمير







رواية وما كتب العشق الا لها 

الفصل الثاني 

بقلم ندى سمير


قدر راحه للسكرتيره وقالتلها انها هتكون المساعده بتاعتنا

السكرتيره باشمئزاز: اول مره اعرف ان مسيو رعد بيشغل ناس كده

قدر ببرود اعصاب:فعلا عندك حق بس صراحه اتكسفت اسئلك هو شغلك معاه ازاى

المساعده(ليلى) بعصبيه:هو انتى فاكره نفسك مين ي بتاعه انتى

قدر بهدوء:انا مش هرد عليكى مش ضعفا منى ولاكن احتراما لمكان العمل وسابتها وراحت مكتبها

عند رعد

روفيدا بدلع: ي رعد ي حبيبى انت عارف انى بحبك وبغير عليك

رعد بضحكه مستهزئه:هنصيع على بعض يا قلبى انتى عارفه انا خاطبك ليه كويس اوى

روفيدا بعصبيه حاولت تداريها: وانا وعدتك انك هتحبنى وقلبك هيكون ليا

رعد ببرود: على مكتبك ي روفيدا

روفيدا بعصبيه:منشوف اخرك يا رعد وقفلت الباب بقوه وراها

رعد بعد لما مشيت: انا لازم اخلص من الحوار دا وأشوف الانسه قدر دى كمان وراها سر ايه فجاه سمع خبط على الباب بطريقه مستفزه

رعد بصوت رج الشركه:طااااارق 

طارق وهو بيفتح الباب وبيضحك:قلب.طارق للدرجه دى وحشتك فقولت تعرف الكل اد ايه بتحبنى

رعد بصوت أشبه للفحيح: تعال ي قلبى اوريك وحشتنى اد ايه

رحيم وايان وهما داخلين :وهو بس اللى وحشك ي عم كده عنصريه على فكره

رعد وهو بيسلم عليهم كلهم وبيحضنهم:ايه اخباركوا كده

ايان بتذمر :وانت همك علينا اوى لدرجه انك مشيلنا شغل اد كده ومش راضى تدينا اجازه

رعد ببرود:انشاء الله هديكوا اجازه لما تيجوا تتجوزوا

طارق بتريقه:لا ي راجل وجاى على نفسك اوى كده ليه

رعد ببرود: يلا انت وهو وهو على بره عندى شغل

رحيم :انا قولتلهم منجيش قالولى لا نروح نجيب رعد

ايان :يلا علشان هنخرج نتغدى بره

رعد بلا مبالاه: لازم يعنى

كلهم فى صوت واحد:ايوه يلا

رعد لبس الجاكيت وخرج معاهم وكان وقت نهاية الدوام

عند قدر

الفون بتاعها رن

قدر: السلام عليكم

ندى :وعليكم السلام 

قدر:عامله ايه ي قلبى وحشتينى

ندى بعتاب:لو كنت وحشتك زى ما بتقولى كنتى سئلتى عليا

قدر بأسف: والله كنت مشغوله ومعرفتش ارن حقك عليا

ندى بمرح: ولا يهمك بس كنتى قوليلى انك هتشتغلى كنت هاجى معاكى

قدر بإعجاب للفكره: تصدقى فكره حلوه

ندى بضحك: انتى لما صدقتى انا كنت بهزر

قدر :لا بجد تعالى قدمى الشركه هتعجبك

ندى بتفكير:خلاص هبقى اجيب ملك ونقدم

قدر باستغراب:هى صحيح ملك فين دلوقتى

ندى:كانت بتقول انها هتروح لاهلها فى الصعيد بعد بكره فهى بتجهز شنطتها بقول ايه متيجى نروح معاها ونشوف جدتى دى وحشتنى اوى

قدر بموافقه: خلاص نسافر كلنا سوا 

ندى: تمام ي قلبى انا رايحالها دلوقتى وهعرفها 

قدر: تمام ماشى وانا وصلت البيت اهو وهجهز الشنطه

ندى :تمام يلا س ااااااااااه

قدر برعب: ندى انتى كويسه ردى عليا 

يتبع



                الفصل الثالث من هنا 

تعليقات