قصة الهروب من المافيا
البارت السادس 6
بقلم منه محمد
بيكون "كريم" مربوط وشكله مبهدل بسبب التعذيب وشكله مفهوش حته سليمه من كتر الضرب العنيف
فجأه بيتفتح الباب وبيطلع نور قوى بيخلى "كريم" يغمض عينه من كتر قوته
مروه : كريم كريم انت كويس
كريم : مروه انت بتعملى ايه هنا ، ايه اللى منزلك بالمنظر ده
وبتكون "مروه" هربت بهدوم البيت
عبله : كريم انت كويس وبتحط ايدها على بقوها لما بتشوف المنظر
عبله : هما عملوا فيك ايه يا اخويا ؟
كريم : مش مهم دلوقتى انتوا ازاى اتختيطوا الحراس
مروه : عبله اتصرفت وضرت كل الرجالة
كريم : ازاى ؟
عبله : بالشومه دى
كريم :مش مهم دلوقتى انتوا ايه اللى جابكو هنا ، كده حازم هايمسكوه بسهوله
مروه : هو اللى جاه عندنا ف البيت وكان عايز يقتلنا
كريم : ازاااى ، عرف مكانكوا ازاى انا مقولهوش على مكانكوا
فلاش باك:-
حازم : هاقول ولا نزعلك عليهم
كريم : مستحيييل
حازم : اوكيه
ويكمل بأمر : يارجاله عايزكوا زى ما جيبتلوا معلومات عن اهله تيجبوا بقيت العليه اكيد هو مخبيها عن حد فيهم
وبيبص ل "كريم" اظن ان ده حل سلمى اهو عشان محدش من عيلتك يتأذى حرام بردو هما ما شلهوهم ذنب وهو بيديله ضهره عشان يمشى
كريم : مش هتعرف تلاقيها
حازم وهو بيلف تانى ناحيه كريم وبيرفع حاجبه : انت بتهددنى ، لا انا محدش يعرف يهددنى وبيضربه من بطنه ، وبيتألم "كريم" من اثر الضربه
حازم بصوت عالى : يا رجاله اسمعوا الخطه الجديده دى احنا هانروح ندور عليه علشان الاستاذ ناوى يتعبنا معا و بعدها هندى مروه الفرصه انها تهرب لانها اكيد هترجع هنا عشان حبيب القلب "كريم"
كريم : ايييه
حازم : اومال تفتكر واحده لما تجيلها فرصه تهرب وبدل ما تهرب ترجع للموت برجيليها عشان تنقذ شخص يبقى ايه شفقه !!
وبيكمل حازم : وب كده نبقنا ضربنا عصفورين بحجر واحد
نكمل:-
مروه : مستحييل
حازم :ههههههههععع (ضحكه شريره) : ايه رايك ف المفجأه الحلوه دى يا حياتى ، بس يا انسه عبله لما تيجى تهربى المره الجايه بلاش العنف ده
وبيكون حاطط لازق على راسه مكان الاصابه وهو الرجاله اللى معاها
حازم :امسكوهم
مروه : لا ابعد عنى
حازم : هتموتى وسرك هايروح معاكى
مروه : مش ها تعرف تعمل حاجه
حازم بزعيق : انا مبحش حد يهددنييي ، انت فاكره نفسك ميييين
وبضربها قلم من قوته بتقوقع ع الارض
حازم : انا هقتلكوا هقتلكوا كلكوا بس قبل اما اعمل كده هاعذبوكوا الاول عشان تندموا ع اليوم اللى قررتوا تلعبوا فيه مع الكبار
حازم : يرجاااله وريهم كرم الضيافه عامل ازاى وبعدها بيمشى
بتعرضوا كلهم للضرب والتعذيب وبيكون "حازم" شايف كل ده من فوق وبيبعت امر لرجالته انهم يسيبوهم وكفايه تعذيب لحد كده
بيرمهوم الرجاله من غير رحمه ع الارض
وبتتألم "مروه" من الوقعه لانها بتكون اكتر واحده صعبه عليها
مروه بألم : ااااه انا مبقتش قادره استحمل حاسه ان انا هموت
كريم : متقلقيش مفيش حاجه هتصحلك
مروه : انت ايه اللى مخليك متأكده ده هما خلاص مسكونا وممكن يقتلونا ف اى لحظه
كريم بصوت واطى : انا عرفت ان فى مداخل سريه هنا هنقدر نهرب منها
عبله بهمس : طب هنهرب ازاى ؟
كريم بهمس : هاقلكوا على كل حاجه باليل
وبيجى اليل وبيبدأ خطتهم بعد ما بيتأكدوا ان كل الحراس ناموا من التعب
كريم بهمس : يلا بينا
مروه : طب مش ممكن يصحوا ف اى وقت
كريم :مستحيييل انا حطتلهم منوم ف الاكل ومفعوله هاينتهى بعد تلات ساعات هانكون لاحقنا نهرب
مروه : حطيتلهم منوم امتى وازاى
كريم : مش مهم دلوقتى يلا بينا
وبيطلعوا ف فتحه هوا عشان يهربو منها بس "مروه" بتتحشر
مروه : الحقونى انا اتحشرت
كريم : يادى النيله
وبيحاولوا ياساعدوها بس مبيعروفش
عبله : وبعدين ها نعمل ايه ؟
كريم : انا هتصرف
وبيطلع "مروه" من الفتحه خالص
كريم : بصى ادخلى انت جوه الفتحه وانا هدخل وراكى عشان لو احتاجتى مساعده
مروه : تمام شبكلى
كريم : نعم !!
مروه : فى ايه م البتاعه عاليه وانا قصيره
كريم : حاضرررر
وبشبكلها "كريم" ف بتقف على ايده
كريم بألم : براحه
وبتطلع " مروه" وبيمشوا كلهم
وبعدها بيقدروا اخيرا يطلعوا من المصنع القديم اللى فيه مقر العصابه
وفجأه بيظهروا رجاله "حازم"
كريم : ازاى مفعول المنوم خلص بسرعه كده
وبيطلعوا يجروا ، لكن" كريم" بيقرر قرار غريب.