قصة تائهه فى عالم الذئاب
البارت الرابع عشر14
بقلم مروه الحلوانى
فى صباح يوم جديد
مالك انتى مينفعش تستسلمى
حور ببكاء انا خلاص تعبت من كل حاجه
مالك بحزن انتى مؤمنه متقوليش كداا
حور بدموع طب اعمل اى انا بجد خلاص مبقاش فيا حيل عشان احارب حد او اخد حقى
مالك لا انتى تقدرى على كل داا انتى اقوى مننا كلنا
حور بحزن انا عاوزا اجيلك
مالك وهو يختفى عن اعينهاا تدريجياا مش دلوقتى خلى بالك من نفسك وخليكى واثقه فى هو الوحيد اللى هيساعدك
حور وهى تركد خلفه هو مين انت رايح فين
مالك انتى اقوى مننا كلناا
اخذت حور تركد بسرعه كبيره اتجاه هذا النور الكبير التى ذهب مالك فى اتجاهه
ولكنهاا وجدت مجموعه من الذئاب يقتربون منهاا
اخذت حور تبتعد عنهم وهى تسير بظهرهاا تعثرت اكثر من مره ولكنها وصلت الى اعلى هذه التله الكبيره
فئما ان تهوى او تحارب هذه الذئاب
********
الطبيب بذعر وهو يركد الى الخارج دى لازم تفوق مينفعش لازم تفوق
استغرب جميع من بالخارج عن هذه الحاله التى اصابت الطبيب وبدء الجميع فى التساؤل ولكنه عاد سريعاا وكان كبير الاطباء معه وكان كلا من مراد وياسمين وسامر يجلسون فى الخارج فأصابهم حاله من الفزع من رؤيه الطبيب كذلك
اوقف مراد الطبيب ليتسائل عن حالته هذه
ولكت لم يعطه الطبيب الفرصه حيث دلفا الى الداخل
نظر الطبيبان الى بعضهم باستغراب واضح
اقترب كبير الاطباء من حور التى تمكث على الفراش
سامى كبير الاطباء وهو يهز حور برفق
حور انتى سمعانى لو سمعانى ادينى اى اشاره
رمشت حور باعينهاا
منير بابتسامه عريضه على ثغريه
اكمل الطبيب سامى عمله وبعدذلك دلف الاثنان الى الخارج
الجميع بذعر اى اللى حصل
الطبيب سامى بابتسامه هى الحمدلله فاقت
فرح الجميع لهذا الخبر السعيد
مراد بتساؤل طب ازاى
الطبيبوقد تلاشت ابتسامته استاذ مراد هى فاقت بس
مراد بسرعه بس اى كمل
اكمل سامى بحزن بس لسه مش عارفين رده فعلها او حالتهاا هتبقى عامله ازاى
تلاشت الابتسامه من على وجه الجميع
لينتظرو ما سوف يحل بهاا بعد ذلك
**************
على بشماته شوفت اللى حصل
امجد وهو مضيق عينيه اى
على بابتسامه كبيره حور دخخلت المستشفى امبارح
فغر امجد فمه بصدمه اى ازاى وامتى دا حصل
على باستغراب يعنى مافرحتش
امجد وهفرح ازاى
على مش احنا انتقمنا منهاا وكسرناها خلاص عاوز منهاا اى تانى
امجد بسخط هو دا كدا انتقام دااحنا لسه فى البدايه
نظر له على بعدم فهم ولكنه فضل الصمت حتى لايزعجه والده
****************
فى صباح يوم جديد وقد انتقلت حور الى غرفه عاديه
بدا الجميع فى الدلوف الي الداخل بعدما سمح لهم الطبيب
جلس الجميع فى الغرفه وكانت هى جالسه وضع القرفصاء على الفراش التى يتوسط هذه الغرفه الواسعه
بدا الجميع فى سؤالهاا عما حل بهاا ولكنه كانت تنظر فى الفراغ
تحدث حمزه بنبره مازحه بقى حور اللى مخليانا كلناا واقفين على رجل فى المكتب ادخل المستشفى
حدجه الجميع بضيق مما قاله ولكن هبت حور واقفه بفزع وكان هذه الكلمات مثل العقرب التى لدغهاا
حور بصراخ حور اللى انت بتتريق عليهها استحملت اللى محدش فيكو استحملو حاول مراد السيطره عليهاا ولكن اشارت له بيدهاا وهى تصرخ بهستيريه سيبونى انا تعبت خلاص مبقتش قادره محدش فيكو حاسس بياا
اجابهاا الجميع بحزن احنا حاسين بيكى
ضحكت حور بهستيريه عمركو ماهتحسو بيا تقدرو تقولو هتحسو بايه لما تعيش مع اهلك 18 سنه وبعدين تكتشف بعد مايموتو انك ابن حرام واكملت بصراخ وصوت يحمل الكثير من الالم حد فيكوو جرب انو يبقى فاضله خطوه واحده واكتر حاجه غاليه عندوو تتكسر طبعاا انتو مش فاهمين كلامى هتفهمو ازاى عارفين انا من عشر سنين اكتر حد قريب لابويا واكملت بالم حاول يغتصبنى
نظر لهاا الجميع بصدمه
ولكن اكملت بسخريه عارفين يعنى اى ان واحد يخون مراتو مع اختهاا طب حد فيكوو جرب ان اكتر شخص بيحبه فى حياتو يتقتل قدامه وهو مش عارف يعمل حاجه طبعاا محدش فيكوويعرف محدش فيكو هيحس بالنار اللى جواياا اللى مش بتنطفى ابداا
واكملت بحد بالغه اطلعوو براااا براااا مش عاوزا اشوف حد فيكوو براااااااااا