الفصل الخامس عشر 15
بقلم هبة احمد
جاسر : انا مسافر بعد بكرة فرنسا وهاستقر هناك
سهام : طب وانا
جاسر عوز اقولك انى اتزوجت من
شهر وعشرين يوم
سهام : انت بتقول اية طب وانا
جاسر : وافقى على العريس اللى
متقدملك انا مستحيل اتجوز على مرأتى
سهام : بس كدة خيانة
جاسر : انا عمرى موعدتك بشيئ ولا قولت
ليكى كلمة تخلينى خاين
سهام : بس انا بحبك
جاسر : وانا مبحبش ولا هاحب غير مرأتى
سهام : دة اخر كلام
جاسر : ياريت تفكرى فى نفسك وحياتك
انا ضميرى مسامحش لية اسيبك من غير ماتفهمى
انتى اية بالنسبة لية
سهام : انت دبحتنى حرام عليك
جاسر : انا كنت بعتبرك زميلة دراسة
واختى انا مش مسؤول عن تفكيرك
سهام : اوكية بس لية طلب عندك
جاسر : تحت امرك اطلبى
سهام : تحضر شبكتى وكتب كتابى
جاسر : من عنية يااجمل اخت وقام
باس دماغها
سهام : مرأتك حلوة
جاسر : ايوة انت اكيد عارفها
السكرتيرة بتاعتى
سهام : بصوت عالى نسبيأ شهد
جاسر : ايوة هي شهد عقبالك
سهام : سلم عليها وبارك ليها
جاسر : حاضر لما الاقيها
سهام : لية هى راحت فين
جاسر : مع الاسف بغبائى وقسوتى خلتها
سابت البيت ومشت ومن ساعتها بدور عليها
مش لاقيها
سهام : يااااااااااه دانت بحر مليان
هموم ربنا معاك على فكرة انا بعتبرك زى
تامر اخويا مش اكتر من كدا
جاسر : ادعيلى بالله عليكى هامشى خلى
بالك من نفسك وافرحى على اد ماتقدرى
سهام : حاضر مع السلامة
جاسر : الله يسلمك الف مبروك وشاور
لخالد جة هو وتامر
تامر : اشكرك يا جاسر
جاسر : خد اختك فى حضنك واقعد
اتكلم معاها حاسسها باهتمامك
تامر : حاضر
جاسر : يلا ياخالد
خالد : عاوز اكل مليش دعوة
جاسر : تعالى ناخد اى حاجة ونتغدا
مع ماماتك
خالد : نأخد سمك مشوى
عند شهد
*********
شهد : معلش ياماما تعباكى معايا
الحاجة نبيلة : ولايهمك حبيبتى ربنا
يكملك على خير
شهد : اللهم امين بقولك اية رأيك فى
اسطى ماهر
الحاجة نبيلة : والله ماهر ابن حلال
وعندة شقتة جاهزة
شيماء : خدى منى ياخالتش
الحاجة نبيلة : هاتى ارفعى شوية كمان
شيماء : ازبك يامزة لاقيتى كام عيل
ولا مش حامل ودى تهيئات هههههه
رحمة : لية هى ارنبة ادامك
شهد : حامل فى عبدة
شيماء : حلفتينى بالغالى
اسطى ماهر : هنزل اجيب اكل واجى
شيماء : اجاى معاك
الحاجة نبيلة : لا انزلى يارحمة معاه
شهد اتهدى ابت
شيماء : حاضر ياام عتربس
شهد حطط ايدها على بطنها وقالت
امشى يا بت ابنى اسمة ادم
شيماء : طب لو بنت
شهد : تبقى فرحة
شيماء : بأذن الله هتجيبى توأم ادم وفرحة
شهد : اللى يجيبة ربنا كله حلو
الحاجة نبيلة : عوزين نروح نستلم البطاقة ياشهد
شهد : ماشي ياماما هى طلعت
الحاجة نبيلة : صاحبة شهد لسه متصلة قايلة ليه
شيماء : السجل قريب من هنا تعالى نروح نجيبها ونجى
الحاجة نبيلة : طيب روحوا وانا هاكلمها تخلصك بسرعة
شهد : ماشي يلا قدامى
شيماء : بس الاكل هيخلص اعمل اية ساعتها
الحاجة نبيلة : متخفيش يامفجوعة
شيماء : يلا يااختشى الامر لله
شهد : بصى يابت انا عوزة موز خدى هاتى
لينا كلنا
شيماء : اجيب كام كيلو يعنى
شهد : هاتى ليكى 2 كيلو ولينا 4 كيلو
وللاسطى ماهر 2 كيلو
شيماء : نجيب البطاقة الاول ونجى نجيب
شهد : ماشى خد الفلوس معاكى
جابت شهد البطاقة وراحو. وتانى يوم اسطى ماهر جاب النجار ورحمة اشترطت مفيش
خطوبة الا بعد شهر من افتتاح الحضانة
وتمر الايام وتفتتح الحضانة
شهد : انا علية تحفيظ قرآن ورسم
رحمة : وانا هاعلم القراءة والكتابة
رحمة : وانتى يازفتة
شيماء : انا هالعب
شهد : نعم ياختى تلعبى ازاى بئا
شيماء : اقصد العب العيال دى اصعب حاجة
رحمة : لا هتاخدى الحساب والانجلش انت
كنتى اشطر واحدة فى الانجلش فى الفصل
شيماء : من عنية بس بشرط
شهد : مفيش شروط نفذى ياقمر
شيماء : لا بشرط
رحمة : اتكلمى عوزة اية
شيماء : كل ما تعملوا مكرونه تعملوا حسابى
شهد / هههههههههههه والله مجنونة
الحاجة نبيلة : حاضر كل يومين هاعملك
كيلو واحطة فى التلاجة تاكلى براحتك
شيماء : ربنا يطول عمرك ياخالتش بكدة
اشتغل بزمة
رحمة الله يكون فى عوانك ياعبدة
عند مصنع الملابس
****************
رحاب : سلام يابنات ومشت لقت عربية
بتكسر عليها
رحاب : التفتت وقالت هو انت اعمى هتطلع
على الرصيف كمان
خالد : ممكن تركبى عوز اتكلم معاكى
رحاب : شكلك عوزانى اشبشبلك
خالد : انا عاوز الحلال بجد ونزل مسك
ايدها واوقفها
رحاب / انت بتمسك ايدى طب خد وطااااااااخ
انت فعلا عاوز تتربى
خالد : اة يابنت التييييييت
رحاب : التيييييت تبقى خالتك يازبالة
اوعك المحك فى طريقى بعد كدة
واحد ماشى : فى حاجة ياانسة
رحاب : لا متشكرة الاخ كان بيسأل على
عنوان وهو هيمشى بكرامتة
شخص اخر : فى اية ياانسة رحاب
خالد : انا بعتذر ياجماعة ولسة هايمشى
لقى اللى حط ايدة على كتفة وقال تعالى
اركب عربيتك انا جاى معاك
رحاب : يا بابا والله معملت حاجة
الحاج مسعد روحى يابنتى خدى الحاجة
دى معاكى انا هاتاخر شوية تشكرو ياشباب
شخص واقف : دى اختنا ياعم مسعد
الحاج مسعد : ودة العشم بروضة
خالد : افهم هو فى اية
الحاج مسعد : امشى وانت ساكت…