رواية ملاك الجاسر
الفصل الثامن 8 والتاسع 9
بقلم لولو وائل
جاسر بصوت عالى:ملااااك
ملاك:نعم
جاسر:اقسم بالله لو شفتك واقفه مع حد تانى هتشوفى وشى التانى انتى فاهمه
ملاك:أنت عندك وش تانى غير ده
يوسف وهو يكتم ضحكته:معلش يا جاسر نسيت تليفونى هخده وامشى
جاسر:خده وغور وبطل ضحك
يوسف وهو يكتم ضحكته:حاضر
خرج جاسر وهو غاضب من مكتبه وانفجر يوسف من الضحك
يوسف:مش قادر انتى ازاى كده
ملاك:مش فاهمه قصدك
يوسف:ازاى بتعرفى تتكلمى معاه من غير خوف كده
ملاك:لما تكبر هقولك
تركته وذهبت
يوسف:لما أكبر ليه شيفاني طفل اى العالم المجنونه دى
بعد شوايه
داليا:يلا يا ملاك علشان نمشى
ملاك:ماشى يلا
ذهبت الفتاتان الى القصر
ملاك:مش قادره انا هطلع ارتاح
جاسر:ملاااك
ملاك:يا دى النيله
ملاك:نعم
جاسر:هتنامى فى اوضتى مش مع داليا
ملاك:نعم لا طبعا مش هيحصل
جاسر:ده اخر كلام عندى لو مطلعتيش بزوق هشيلك
ملاك:نعم تشيل مين
جاسر:تحبى تجربى
ملاك:لا خلاص هطلع لوحدى
ذهب ملاك الى الغرفه وجاسر أيضا
داليا:جاسر بقى غريب اوى بجد انا هطلع انام احسن مش ناقصه جنان
فى غرفة جاسر
ملاك:هنام فين
جاسر :فى حضنى
ملاك:نعم
جاسر:اقصد على السرير وانا هنام على الفوتيه
ملاك:ماشى هروح اجيب هدومى من عند داليا
جاسر:ماشى
ذهبت ملاك وأخذت ملابسها وذهب واغتسلت وخرجت مرتديه بجامه طفوليه
جاسر:أيه الى انتى لابسه ده اسبونج باب
ملاك:عجبنى نام بقى
جاسر:صبرنى يارب تصبحي على خير
ملاك:وانت من اهل الخير
بداية يوم جديد والروتين المعتاد ولكن شئ جديد فوق المتوقع استيقظ جاسر اغتسل ووجد ملاك ماذالت نائمه ظل يتطلع اليها بهيام حتى استيقظت
ملاك بفزع:أنت بتعمل اى
جاسر:مفيش كنت جاى اصحيكى علشان الشغل لو مش عايزه يبقى خلاص
ملاك:لا هروح انزل انت وانا هحصلك
جاسر:تمام
ذهبت ملاك واغتسلت وادت فروضها وذهبت للاسفل
ملاك:صباح الخير
داليا وجاسر:صباح النور
داليا:يلا بينا
ملاك:يلا
جاسر:هتمشو معايا
داليا:ماشى
ملاك:لا
جاسر:لا لى
ملاك:مش عايزه حد يعرف انك جوزى
جاسر:ده ليه ان شاء الله هتمشو معايا وخلص الكلام يلا
ملاك:اوف طيب
ذهبت الفتاتان مع جاسر ووصلوا للشركه وهناك من انتبه من نزول ملاك من سيارة جاسر دخل جاسر المكتب وتوجهت كلا من داليا وملاك الى عملهم
ندى:ازيك يا ملاك
ملاك:الحمدلله وانتى عامله اى
ندى:الحمدلله ممكن اسألك سؤال
ملاك:اسألى
ندى:هو انتى تقربى اى لجاسر بيه
ملاك:انتى بتحبيه يا ندى
ندى:لا والله مش قصدى بس بسأل عادى
ملاك:بصى الكلام الى هقوله ميتقلش لحد
ندى:قولى والله مش هقول
ملاك:ده جوزى
ندى بصدمه:اى ده حصل امتى
وحكت ملاك كل شئ لندى
ندى:يلهوى والله انتى صعبتى عليا جاسر بيه عمره محب حد زى روفان
ملاك:انتى تعرفيها
ندى:أه اعرفها من اول ما حبها
ملاك:طب ممكن تحكيلي عنها
ندى:حاضر يا ستى صلى بينا على النبى
ملاك:عليه افضل الصلاة والسلام
ندى:بصى يا ستى روفان دى تبقى بنت رجل الأعمال المشهور سالم الشرقاوى كان راجل صعب اوى بس كان طيب اوى مع جاسر بيه وكان بيحبه زى ابنه وكان صاحب ابوه ودايما كانوا بيهزرو مع بعض لحد ما روفان اتقبلت مع جاسر بيه فى الشركه وحبو بعض اوى جاسر بيه اتعلق بيها جامده بس هى مكنتش بتحبه هى كانت بتحب فلوسه وجماله مع انها كان معاها فلوس كتير بس الطمع بقى هنقول اى اتفقو يتجوزو و الهوارى بيه وافق وسالم بيه واتجوزو وكانت احلى ايام مع بعض وبعدها جاسر بقى كان فرفوش مكنش عصبى زى ما بتشوفيه بس روفان السبب فى تغيريه ده المهم فى يوم جاسر بيه اكتشف انها حامل من حبيبها مش منه وانا بصراحه سمعته بصدفه كان بيتكلم مع يوسف بيه وقال كده وعرف انها كانت عايزه تأخد منه كل حاجه مكنتش بتحبه كانت بتحب فلوسه بس وطمعت أكتر بعد ما شركت سالم بيه فلست ووقعت قررت انها تخلص من جاسر بيه وعيلته علشان تاخد الفلوس بتعته وده الى حصل فى يوم كان جاسر بيه راجع فيه متأخر هى ماشت كل الخدمين الى فى البيت
فلاش بالك
رحمه(مامت جاسر):خيريه يا خيريه هو مفيش حد فى البيت ولا اى
محمد الهوارى(والد جاسر): فى اى يا رحمه مالك
رحمه:مش لقيه حد من الخدم مين الى هيعمل الغدا
روفان:انا يا احسن ماما فى الدنيا
رحمه:يا حبيبتى وليه التعب فين الخدم
روفان:انا ادتهم اجازه النهارده علشان اطبخلكو بإيدى ونقعد مع بعض زى زمان
رحمه:طيب يا حبيبتى الى يريحك
وضعت روفان الطعام على المائده وبدأت فى تناول الغدا
رحمه:مش بتكلى ليه يا روفان
روفان:حاضر هاكل اهو
فى المكتب
جاسر:الو مين
الشخص:الحق اهلك
جاسر بخضه:ملهم اهلى انطق انت مين
الشخص:انا فاعل خير مراتك هتسم اهلك سلام
جاسر:الو الو انا لازم أمشى بسرعه
ذهب جاسر مسرعا الى السياره ويقودها بسرعه جنونيه حتى وصل ولكن
رحمه: كح كح اديه هو الاكل فى اى انتى حطه اى فى الاكل يا روفان
روفان:معلش بقى يا حماتى بس كان لازم اسمكو علشان كل ده يبقى ملكى
رحمه:ر و ف ا ن
محمد: م ش ه س ي ب ك
فقد محمد ورحمه الوعى وكان جاسر ينظر لهم ولم يقدر على لحاقهم
جاسر:مامااااا
روفان:جاسر انت جيت
جاسر:ماما فوقى روفان انتى عملتى اى
روفان:معلش بقى يا بيبى بس كان لازم يموتو
جاسر بعيون حمرا من الغضب والبكاء: مش هرحمك هقتلك
ذهب الى السياره لكى يحضر مسدسه ولك لحسن الحظ بيته انفجر بسبب ترك روفان النار شاعله
جاسر ببكاء:لاااااااااااا
بالك
ندى:وفضل جاسر بيه فى اكتئاب اكتر من سنه بعد كده زى ماانتى شايفه دلوقتى متعصب أو بيتجاهل الى قدامه ومعملته ناشفه بس دلوقتى حسيته اتغير شوايه
ملاك:انتى عرفتى كل ده ازاى
ندى:الشركه كلها تعرف مش انا لوحدى
ملاك:بجد انا زعلت اوى عليه بجد ربنا يرحمهم طب هى داليا كانت فين ساعتها
ندى:معرفش بس الى عرفته انها كانت بره مصر
ملاك طب روفان مكنش ليها اخوات
ندى:لا بعد ما روفان جت باباها مخلفش تانى لان مامتها عملت عمليه بعدها وشالت الرحم علشان كان عندها كانسر
ملاك:ازاى امال مين ياسين ده
ندى:انتى اتعرفيه
ملاك:لا بس شوفته عندهم فى القصر
ندى:لا ده مش اخوها ده حبيبها
ملاك:ينهاار ابيض هو فى كده
ندى:ربنا يسامحها بقى
ملاك: يارب طب خلينا بقى نكمل شغلنا علشان ميقولش علينا بنلعب
ندى:هههههه ماشى
وبعد انتهاء اليوم توجة الفتاتان مع جاسر فى السياره حتى وصلو الى البيت وصعد كل منهم الى غرفته وذهبوا فى نوم عميق من كثرة التعب وبداية يوم جديد مليئ بمفاجأت