رواية الصقر الاعمى
الفصل السادس 6 والسابع 7
والثامن 8 والتاسع 9 والعاشر 10
بقلم صفاء
نظر الجميع الجد وجدوا انه فقد الوعي تمام فاقترب خالد منه
خالد : جدى جدى
امال : ماله بابا
سميحه بلهفه : حناوى ليييه
جيرمين بدموع : جدووو
صقر وهو يحسس على السفر ويمشى للامام حيث الجد : فى اييييه جدى ماااله
وهنا نظر له خالد بكره وقال بصوت اجش : انت السبب فى كل حاااجه قتلته قتلته
صقر بصدمه : ايييه جدى وهنا حاول ابعاد الجميع والوصل حيث جدسه وبالفعل امسك بيده فجلس على ركبتيه واخذت الدموع تخرج من عيناه المظلم بكاء
: جددددى متسبنيييش جددددى دكتووور حد يكلم دكتووور
امال : لااااااااااااااااا اوعى انت مش هتموت قبل متصلح وصيتك فوق هنا وكلمنى ومسكت اباه من تلابب عباءته واخذت تهزه بعنف لااااااااااااااااا انت مش هتظلمنى حى ومييت انا كنت مستنيه اللحظه دى عشان اورثك قوووم
جيرمين : مامى حرام عليك كفاايه
امال : كفااايه كفاايه ايييه حقىىى انا عايزه ورثى قوووم
خالد : انا هكلم الدكتور حالا
سميحه وقد انهارات قواه فارتمت على الكرسى وقالت باسى : مستحييييل تموت دلوقت مستحيل الثروه تروح لصقر
اما صقر فكان يستمع لهم جميع وعرف أن الضعيف او العاجز لن يستطع العيش وسط تلك العائله التى اصبحت كل همها الثروه فحسب اخذ يبكى على جده
الى أن اتى الطبيب وبعد فتره من الفحص
الطبيب : انا اسف البقاء لله
الجميع صعق كان لابد له العيش حتى يعدل من تلك الوصيه
_____
بعد مرور عده ايام بعد الوفاه ومراسم العزاء التى تكفل خالد بها ورفض تماما وقوف صقر فى العزاء وحبسه فى غرفته
وكالعاده استسلم صقر لاؤامره
اتى عامر
عامر : اذيك يا خالد بيه
خالد بتعالى : عمار اهلا ايه اللى جابك فى حاجه ف الشركه
عمار : ابدا كله تمام انا جاى اعزى
خالد بتعجب : بس افتكر انك جيت العزا وعملت الواجب
عمار : انا جاى اعزى صقر ده بعد اذنك قالها وهو ينظر له بتنكر وكانه شخص ناكر للاصل والجميل
رد له خالد النظر بابتسامه ساخطه : ههه اها جاى اعزى الصقر الاعمى هههههه اتفضل اهو متلقح عندك فووق
صعد عمار لغرفه صقر وبداخل بركان
كيف لهذا الاحمق أن يتناسى افضال اخيه هكذا ..كيف له أن يفعل كل هذا ؟؟
عمار يطرق الباب
صقر من الداخل : ادخل
دخل عمار بابتسامه المعتاده ولكنه اشفق على صديق عمره وما اصابه
عمار : اذيك يا ابو النسوور
وهذا الاسم ما كان يطلقه على صقر على سبيل الدعابه
صقر بفرحه وكانه وجد طريق الامل والنجاه : عمااار وحشتنى وهب بالوقوف ولكن تعرقل فى الكرسى وكاد أن يقع فامسكه عمار
عمار : على مهلك ياصاحبى
صقر : وحشتنى ياعمار اخص عليك انا بقيت بستنى زيارتك بالعفايه
عمار : انا اسف ياصاحبى والله سبق وقولتلك عن ظروفى المهم طمنى عليك
صقر : زى ما انت شايف قالها بانكسار
عمار : وبعدين معاك ياصقر هتفضل كده لحد امتى هاااا هتفضل حابس نفسك وسايب الزفت ده يتحكم فيك انا قولت بعد وصيه جدتك هترجع زى ما كونت وتدير كل حاجه وتعرف كل واحده مكانه
صقر : عمار متنساش أن خالد اخويا
عمار : ههه اخوك باماره اييييه انه رفض انك تحضر عزا جدك ولا باماره انه حابسك ولا باماره أن حتى مهنش عليه يساعدك تسافر وتعمل العمليه ولا باماره معامله ليييك اخوووك ازاااى ده لو عدوك مش هيعمل كده
صقر : انا غلطت انا حرمته من اعز الناس
عمار بحده : صقرررر انت ملكش ذنب فى اللى حصل انت عارف كويس أن الحادث غصب عنك وان والدك اللى يرحمه كان مريض وعنده القلب وكان معرض للموت بتشيل نفسك ذنب لييييه
صقر : انا انا مش عايز حاجه ياعمار سيبنى بقى ووضع راسه بين كفى يديه
عمار وهو يقترب منه : صقر انا مش هسيبك فوووق عشان خاطري الناس اللى تحت دى مش هتسيبك واديك شوفت عملوا ايه فى جدك صقر لازم ترجع قووى الضعف والاستسلام ده هيضيعك صدقنى
صقر : عايزنى اعمل ايييه
عمار : انا مش هقولك تعمل ياصقر انت نفسك عارف المفروض تعمل اييه
صقر بحزن : بس انا عاااجز اعمىى اعمى ياعمار انا لو خرجت بره الاوضه بقع خمسين مره ياعمار انا حاسس انى مش بس اعمى مشلول كمااان ارجوك افهم موقفى هما اهلى وخالد هيفضل اخويا هو احق بالثروه انا خلاص مش هقدر احافظ عليها
عمار : ههه وطنط سميحه وخطيبتك وطنط امال
صقر : اهلى كفايه انهم شايلنى وانا باكل واشرب اهو وكويس انا مبسوط كده هما بس مضايقنى منى شويه اللى راحوا مش قليلين برضو
عمار وهو ينظر لصديقه ايمكن لهذا الحد أن يتغير ويصبح بهذا الضعف
عمار : اسمع ياصاحبى انت بتحط نفسك فى قفص وبتقفل عليك بالمفتاح وبتدى المفتاح لسجانك اللى عمره ميفتحلك تاانى لو شايف انك هتقدر تستحمل الحبسه اديله المفتاح بس على فكره الصقور عمرها ما كانت بتحب السجن
سلام ياصاحبى
خرج عمار واثناء خروجه قابل ادريس
عمار : اسمع يا ادريس خلى بالك من صقر وراقبلى تصرفاته
ادريس : الباشا هيضيع نفسه انا خايف عليه يابنى
عمار : متخافش اعمل اللى بقولك عليه بس
ادريس : حاضر
عمار : وحاجه كمان عايزه ترقابلى تصرفات كل اللى فى القصر
ادريس : بس يابنى
عمار : عم ادريس انا عارف انك بتحب صقر ازاى وكمان انت اللى مربيه ومش هيهون عليك انه يضيع نفسه صح
ادريس : حاضر يابنى
عمار : سلام وينظر لغرفه صديقه بالم
عوده لسيلا وعمر
كانت سيلا تتمشى فى الجامعه وفجاه اوقفها صوت
معتز
(( دكتور فى الجامعه شاب وسيم بعض الشيء جاد شديد فى معاملاته مع طلابه ولكن معجب بسيلا وليه قصه معانا هنشوفها سوى ))
معتز : سيلا
سيلا : دكتور معتز
معتز بابتسامه : اذيك
سيلا : الحمدلله تمام
معتز وهو لايجد حوار بينهم ولكنه يريد التحدث معاها فكم يعشقها : احم اخبار المحاضرات ايه فى حاجه واقفه معاكى
سيلا : الحمدلله انا بذاكر اول باول
معتز : طيب لو احتجتى حاجه انا موجوده
سيلا بابتسامه بارده : ههه اها طبعا حضرتك زى اخويا الكبير بالظبط
معتز فى نفسه :( اخوكى 😏 )
سيلا : نعم
معتز : ها بقولك اها طبعا الا عمر عامل ايه وحشنى
سيلا بملل : كويس
معتز وقد شعر انها التسجيل له ( وبعدين بقى امتى هتحسى انا شويه وهقلب دبدوب بكرش وقلب احمر قدامك 😕 )
معتز : طيب الحمدلله اتفضلى لو عندك حاجه
سيلا بفرح : اها عندى محاضره بعد اذنك
وانصرفت وما أن اعطته ظهرها ( اووف رخم وبارد )
ذهبت سيلا لصديقتها
شهد : يسهلووو شايفه دكتور معتز واقف معاكى يابختك
سيلا : والنبى تسكتى اصلا واقفنى ساعه وانا مش طايقه امه
شهد : يابنتى حرام عليكى ده الجامعه كلها بتحسدك انه قريبك وانك بتتكلمى معاه
سيلا : ياخدوه يااختى ياخدووه
شهد : يابنتى ده بيحبك حرام عليك
سيلا : حبه برص وعشره خرس
شهد : هههههه مجنونه
سيلا : يابنتى انا نفسى فى الشاطر حسن
شهد : ااااه يبقى اضمنى انك هتعنسى
سيلا : فشر بكره تشوفى اعنس قااال
فى مكان مظلم بل شديد الظلام
يجلس شخص ما يرتدى قميص باللون الاسود وبنطال باللون الاسود ويغطى راسه ايضا بشال اسود ولا تظهر ملامحه يجلس امام احدى المقابر
ويقول بصوت حاد نسبيا : هدفعكوا تمن اللى عملتوا غااالى غااالى قووووى
اما عند صقر
فكان الصراع والافكار تملأ راسه
عقله : عمار عنده حق انا لازم افوق لنفسى هفضل حابس نفسى هنا لحد امتى
قلبه : هتروح فيين وانت عاااجز
عقله : العجز الحقيق ف سكوتك وخوفك محدش هينفعك ده اخوك رفض يعالجك مستنى ايييه
قلبه : انت اعمى يعنى محتاج مساعده
عقله : مسااعده مساعده من ميين اديك شوفت بنفسك كلهم كارهينك وخصوصا بعد الوصيه
قلبه : الوصيه انت لو ادلتهم حقهم ممكن يسامحوك
عقله : انت اكيييد اتجننت ده حق وواكيد جدك عملك كده لحكمه عنده
قلبه : حقك انت صدقت نفسك هو حقك فعلا وانت اللى كبرتك الشركات لكنهم هما ليهم نصيب
عقله : نصييب فى ايييه خالد اللى ضيع نص فلوسك حل لمشكله ولا خالتك اللى جوزها اغتلس ملايين وضيعها
قلبه : بس انت محتاجهم
عقله : بالفلوس انت الاقوى وهما اللى حيحتاجوك اوعى تفرط فى الثروه والا بعدها هيرموك زى الكلب
قلبه : يرموك معقول
عقله : ايوه زى مهم رمينك دلوقتى ومحدش سال فيك
قلبه : بس
عقله لا
وهنا صرخ صقر
كفااااااايه
________________
الحلقه السابعه ....لثروه حسابات اخرى 💵 ))
فى احدى الشقق
يجلس رجل وامراه فى السرير فى وضع مخزى
الرجل وهو يدخن بشراهه
المراه تعتدل وتدارى جسدها بتلك الملايه البيضاء : وبعدين هنعمل ايييه فى المصيبه دى
الرجل : متقلقيش كل حاجه وليها حل
المراه : حل ازاااى بس
الرجل : الثروه مش هتروح مننا ابدا متقلقيش
المراه : ههه انت بتتكلم بثقه كده ليه اما كنت عارف كل حاجه
الرجل : سيبى الامور تمشى زى ما هى وفى الاخر هناخد اللى احنا عايزينه
المراه بفرحه : يعنى الوصيه هتتغير
الرجل : ههه لا طبعا هو فى وصيه بتتغير
المراه : امال هناخد الفلوس ازااى
الرجل وهو ينفث دخان سجاره ويبتسم ابتسامه شيطانيه وينظر الى السراب : هناخدها زى ما انا مخطط هههه دى لعبتى وانا من زمان بخطط لثروه الحناوى ده هى اللى هتطلعنى فوووق فووق قووى ههههههه
اما عند خالد فى الشركه
خالد : انت يازفت فين البوسطه والملف بتاع شركه السيارات فى الخارج
يدلف السكرتير الخاص بيه : يافندم حضرتك كل شىء اتوقف
خالد بفزع : انت بتقول اييه اتوقف ازاى ولييه
وهنا دخل عمار وتعتليه ابتسامه نصر : كل شىء اتوقف بأمر المحكمه لحد ما الوريث يستلم التركه بتاعته ويشوف مين هيدير الشركات مكانه او ثم صمت لبرهه واكمله بثقه حتى يغيظ خالد ..او يديرها هو بنفسه
خالد : انت اتجننت قصدك اييه انا صاحب الشركه هنا
عمار : الشركه كانت ملك الحناوى بيه الله يرحمه وبعدها مسكها صقر والاستاذ مصطفى وكله كان بتوكيل من السيد حناوى
خالد : وصقر وبقى اعمى وبابا الله يرحمه يبقى انا الورييث الشرعى
عمار : والله محدش فينا يحدد مين الأحق لانك جدك الله يرحمه حسم الامر ونقل كل شىء لصقر وصقر بقى هو حر يعين اللى عايزه
خالد : يعنى اييه انا اللى ماسك الشركه من ساعه وفاه بابا وعمى صقر
عمار : حضرتك مسكت الشركات ودى باعتبار انك فرد فى عيلت الحناوى وكمان الشيكات اللى حضرتك كنت بتمضيها كانت بتتصرف من حسابك الشخصى لان الشركه كانت بتحول الشيك لجدك قبل ما يوصل البنك ....اها وكمان اما حضرتك لغيت امضاء صقر ده كان موقت لان برضو الصفقات كانت بتتحول الحناوى بيه وكان بيمضيها بنفسه ههههه
يعنى حضرتك كل اللى كنت بتعمل مجرد تسليه
وكان عمار اراد اغاظت خالد والاخذ بثار صقر منه
خالد بثوره وغضب : يعنى ايييه جدى كان بيستغفلنى اكيد انت اللى كنت وراه صح طبعا ما انت صاحب الاعمى
وهنا صمت لبرهه ...بس عموما ملحوقه انت بتقول أن اقدر ادير كل حاجه والمره دى بجد بشرط توكيل عام من صقر ههههههههه ودى مفيش اسهل منها ...صقر بقى تحت امرى ومش هيرفض لانه مبقاش ينفع يشتغل تانى بعد ما بقى عااجز
وهنا انفتح الباب ودخل منه صقر وهو ممسك بيده عصى ومرتدى ونظاره سوداء لتخفى عينه المظلمه وكان فى كامل اناقته برغم أن جسده قد هزل بعض الشيء بعد الحادث واصابه بالنحافه
مش صحيح ياخالد انا صحيح بقيت عاجز بس هقدر ادير الشركه والشغل من تانى ...قالها وكان فى طريقه للامام بمساعده تلك العصا حتى تقدم اليه عمار
عمار : اتفضل ياصقر بيه الشركه نورت ..قالها وهو يجلس صقر مكان خالد على كرسى المكتب
خالد بغضب وحقد : انت بتتحدانى يااصقر فكرك هتقدر تدير الشركه تاانى ههه تبقى بتحلم انت خلاااص بقيت اعمى يعنى عاااجز وضعيف مبقتش صقر بتاع زمااان وانا كمان مبقتش خالد الصغير والثروه هاخدها منك غصب عنك ...ونظر لعمار وقال فى تحدى حتى لو كان فى حد بيساعدك ...وصدقنى مش هخليك تتهنى بقرش واحد
وخرج وهو فى قمه ثورته
عمار بفرح : سيبك منه المهم انك عملت الصح انت لازم ترجع الشركه ومتخافش انت هتسافر وهنعمل العمليه وان شاء الله بالكتير شهر ولا اتنين وترجع مش صقر واحد ابو الصقرور كلها
صقر بابتسامه باهته : خالد الكره دخل جوه قلبه واكيد مش هيسكت
عمار : سيبك منه مش هيعرف يعمل حاجه انت ناسى اما كنت بتحلله مشاكله
صقر : انا مش عارف هما ليه بقوا يكرهونى كده علشان الفلوس ياخدوها بس يحبوون
وهنا اقترب منه عمار : ياصاحبى متضحكش على نفسك انت عارف انهم من الاول بيكرهوك ولانسيت اما كنت بتشكيلى منهم زماان ...فاكر كام مره سيبت البيت وقعدت عندى عشان تصرفات والدتك وضربها ليك. ..فاكر معاملت والدك ...حتى خالتك مكنتش قادر تحدد مشاعرك تجاهه لا هى ولا بنتها ...انت مكنتش بتحب حد غير ياسمينا الله يرحمها وهى كمان كانت بتحب بجد حتى خالد برغم انه كان بيمثل حبك لكن انا عمرى مستريحتله
صقر : بس مفيش اهل بيكرهوا ابنهم
عمار : ههههه بيتهيالك ياصاحبى انت مش عايش فى الدنيا الاخ بقى بيقتل اخوه عشان الثروه ..الاب بيبع بناته عشان القرش ...الام بتقتل اولادها عشان عشيقها .... الدنيا مليانه بلاوى
صقر : فعلا
اما عند سيلا
سيلا : عمووور
عمر : نعم
سيلا : عايزه فلوس
عمر : تااانى ياسيلا
سيلا : ياحبيبى والله مصاريف
عمر : سيلا انتى فى تجاره مش فى طب يعنى ده انا اللى كنت فى هندسه مكنتش بصرف كده
سيلا : الله بقى ياعمر قصدك اييه ثم انت عارف أن مجموعى كان يجيب صيدله ورفض عشان متغربش واسيبك لوحدك واتقل عليك المصاريف ودخلت كليه الشعب وانا مبحبهااش
عمر : انا اسف اتفضلى الفلوس
سيلا : لو مش عايز تدينى اووك وخلينى من الجامعه خاالص
عمر بغضب : وبعدين معاااكى ياسيلا قولتلك مقصدش انتى عارفه انى مش بقصر معاكى فى حاجه لكن كمان عارفه أن الشغل اليومين دول قليل عموما اتفضلى وقت ما تعوزى هتلاقى ومش عايز اسمع كلمه اسيب الجامعه دى تاانى فاهمه
سيلا : فاهمه
عمر فى نفسه : ياااارب
سيلا : امتى بقى الاقى الشاطر حسن وارتاح واعيش فى القصر وهنا تذكرت معتز 😕
معقول يكون هووو لااااااااااااااااا ده شبه الخله بتاعت السنان 😝
اوووف بقى حلها ياارب الحق البت شوشو
وتذهب لجامعتها
_________________
الحلقه الثامنه .....كشف المستور )))
دخل خالد القصر وهو فى قمه غضبه بينما كانت امه تتصفح احد المجالات
خالد : شوفتى ياماما بقى صقر يطردنى من الشركه
سميحه : اهدى بس يابنى ايه اللى حصل
خالد : اهدى ازاااى صقر رجع تاانى الشركه والشغل
سميحه : يابنى ده عااجز اعمى متقلقش بكره هيجى يترجاك تساعده
خالد : ههه اعمى وعااجز بكره هيسافر ويعمل العمليه ويفتح وساعتها مش هنطول مليم وااحد كله بسبب الزفت عمار
سميحه : عمار ميين
خالد : عمار صاحبه هو اللى دخلها فى دماغه وجدى
سميحه : اهدى بس ياحبيبى
خالد : كله بسبب ابنك
سميحه بامتعاض : مش ابنى
خالد : اييه
سميحه : بقولك مش ابنى
خالد بعدم فهم : ازااى يعنى صقر مش اخويا
سميحه : ايووه مش اخوك
خالد : انتى بتقولى اييه واما هو مش اخويا ازاى جدى كتبله الثروه كلها
سميحه : اخوك من ابوك لكن مش ابنى انت وياسمين بس اللى ولادى
خالد : اااه عشان كده عمرك ما حبيتيه وكنتى ديما بتقسى عليه
سميحه : مكنش يستاهل غير كده
خالد : بس دلوقت بقى معاه الثروه كلها
سميحه : كله بسبب جدك لولاه كان زمانه ميت
خالد : ايييه ميت ازااى
سميحه : ده موضوع طويل بعدين احكوهولك المهم دلوقت انك تروح لمحمود المحامى وتشوفلنا صرفه فى المصيبه ده
وهنا دخلت امال
مصيبه ايييه كفله الشر
سميحه بقرف : هو احنا بقى فى فى حياتنا غير مصائب
امال : ههههه من يوم ما دخلتى علينا بقدمك الشوم
سميحه : بتقولى اييه يامجنونه انتى
امال : انا مجنونه ههههههههه
سميحه: انتى عايزاه اييه مش ابوكى ماات متروحى ارجعى لجوزك اللى كنتى فلقان بيه وسبينا فى حالنا
امال : اسيبكم انا مش هسيبك غير اما اخد حقى تالت ومتلت ياحبيبتى
سميحه: حق انتى مش مكفيكى الفلوس اللى خدها جوزك
امال : اللى خده جوزى ميجيش نقطه فى بحر الفلوس والثروه ياسميحه وانا بقى مش هسيبكم
سميحه : ههه واهى كل حاجه راحت ارتحتى
امال : ههههه وانتى هتسيبى حقك يضيع برضو ياسميحه
ده انتى تبعى ابوكى عشان القرش ولا نسيتى
سميحه بغضب : قصدك ايييه
امال : قصدى ..
وهنا تدخل خالد
خالد : ياجماعه مش كده اهدى ياعمتو وانتى ياماما خلونا نشوف حل وبعدين انا عايز اعرف طالما صقر مش اخويا ليه جدو يكتبله كل الثروه
امال : ههههههههه انتى قولتيله
سميحه : كان مسيره يعرف
امال : وقولتيله ايه كمان
وهنا انتفض سميحه : اقول اييه تانى انت عايزه اييه يا امال
امال : ولا حاجه يا اختى انا بس
وهنا دخلت جيرمين : مامى ايه اللى بتقوله ده صقر مش ابن عمى
امال وهى تنظر لسميحه ابتسامه صفراء : لا ياحبيبتى ابن عمك بس مش من سميحه
جيرمين : امال من مين
خالد : مش مهم من ميين المهم اييه جدى كتبله الثروه
امال : اصلى الحكايه
وهنا انتفضت سميحه : حكايه اييه يا امال انتى هتقوليلهم
خالد : تقولينا ايه ياماما
جيرمين : صحيح تقولنا اييه ياطنط
امال : مفيش ياولاد اصلى سميحه مش عايزاك تتاثروا بحكايه صقر او تعرفوا أن الثروه من حقه
وهنا ارتاحت سميحه وتنفست الصعداء ولكن هب خالد
خالد : حقه ازاااى
جيرمين : مااامى بتقولى حقه ازااى
امال : اصلى الحكايه ...
اما عند عمار
عمار : الو ايوه يا ادريس فى ايه
ادريس بصوت خافض ....
عمار بصدمه: مستحييييل انت متاكد من اللى سمعته
ادريس : ايووه يابنى وهما دلوقتى راحين عند المحامى عشان يشوفوا حل
عمار : طيب ياعم ادريس خليها متابع واى جديد كلمنى
اغلق عمار ولكن كان فى غايه الصدمه
مستحييييل
وافاق على صوت صقر
صقر بابتسامه : هو اييه اللى مستحيل ياعمار
عمار : هاا ولا حاجه ياصاحبى
صقر وقد شعر أن صديقه به شىء ما : مالك ياعمار فى حاجه المكالمه كان فيها حاجه ضايقتك
عمار : هااا لا ابدا بقولك انا خلاص هكلم الناس فى المانيا وان شاء الله بعد يومين تسافر تعمل العمليه
صقر : ياااه هرجع اشوف الدنيا تانى
عمار: ايوه ياصاحبى انت طول عمرك طيب وربنا هيفضل معاك مش لو كنت سمعت كلامى وسافرت وقتها مكنتش عشت اللحظات دى
تنهد صقر وقال فى اسى : ما انت عارف ياعمار انى حالتى مكنتش تسمح وانى كنت حاسس بالذنب تجاه ياسمينا والاعمى واحساسى بالعجز كان بيهون عليا أن ربنا عاقبنى وكمان شوفت خالد وبابا رفضوا يساعدونى وحد يسافر معايا ويشجعنى
عمار وهو فى قمه شروده ولكنه مع صديقه : متقلقش أن شاء الله كل حاجه هترجع احسن من الاول
اما عند
عمر اتى عليه سيد وهو جارهم وصديق عمر
شاب مكافح تعليم متوسط يعمل كاسباك للمنطقه ويكسب جيدا
سيد : احم اذيك يا هندسه
عمر : الحمدلله ياسيد عامل ايه
سيد : نعمه وفضل
عمر : يدوم حمده
سيد : اخبار الانسه الصغيره ايه
عمر : سيلا الحمدلله
سيد : ربنا يخلهالك ياارب وتفرح بيها قريب
عمر : اااه ياسيد يااارب امتى اسلمها للي يصونها وارتاح شويه من المسؤليه
سيد بفرحه : يعنى انت معندكش مانع
عمر : مانع لايه
سيد : انك تجوزها يعنى وهى لسه بتعلم
عمر : لا طبعا لازم تخلص تعلمها الاول وبعدين هى سنه اللى فاضله اضيع شقايا وتعبها على سنه
سيد : وماله نستنى
عمر بعدم فهم : تستنى اييه
سيد : ممكن نسالك سؤال يا هندسه
عمر بحب : اتفضل
سيد : رأيك فيا اييه
عمر : راجل كسيب ومجدع ورجوله
سيد : يعنى لو اتقدمت لأى واحده توافق
عمر : طبعا
سيد : طيب ويعنى لو كان فى فرق في العلام
عمر : ههههههههه ياعم علام اييه بس ما انا هو خريج هندسه شايفنى اييه وعندك دكتور كمال مهو قالب بيتهم عياده عشان مش لاقى فلوس يفتح عياده ومزهق ابوه وامه فى عيشتهم ولا الواد سامبو مهو خريج صيدله وشغال دليفر الضهر والصبح واقف فى كشك يبع بسكوت ولبان ياعم قوول ياباسط محدش فى البلد دى بقى بيشتغل شغلانته ولا التعليم بقاله عوزه المهم انك تكون معاك قرش
سيد بفرح : وانا الحمدلله طييييب واقدر افتح بيت
عمر : انا لو مكانك اتجوز من بكره واللى ترفضنى تبقى بترفص النعمه
سيد : طيب حيث كده بقى انا عايز اطلب منك ايد الانسه الصغير
عمر بصدمه : سيلااااا 😐
ضحك سيد حتى بانت تلك الفتاه التى بين اسنانه وقالها بعشم : ايوه الست نيلا ههههههه 😇
_______________________
الحلقه التاسعه ......مؤامره )))
عاد صقر الى القصر
وعند دخوله بمساعده السائق كان ادريس فى انتظاره
ادريس بود : حمدلله على سلامتك يابيه
صقر : الله يسلمك يا عم ادريس
ادريس : احضرلك الغدا
صقر : ياريت ياعم ادريس عشان جعان
ادريس : حاضر يابيه دقائق واطلعه لحضرتك
صقر : لا ياعم ادريس انا هاكل على السفر تحته بس لو تساعدنى اطلع اغير هدومى واخد دش وبعدين تجى تنزلى معلش هتعبك معايا
ادريس : متقولش كده يابيه ربنا يخفف عنك
وصعد سويا كان صقر فى حاله من الرضى والهدوء
ادخل ادريس صقر غرفته ونزل لتحضير الطعام
دخل صقر وعلى وجهه ابتسامه : لازم اعمل بنصيحه جدى وعمار الصقور مينفعش تتحبس وانا لازم اخرج من القفص
وذهب لخزانته التى حفظ مكانها والتقط ملابسه وذهب للحمام الملحق بغرفته
اما عند ادريس فكان يجهز الطعام ويحضره على السفر اثناء دخول جيرمين
جيرمين : الله هو خالد هبتغدى ولا ايه
ادريس : لا ياست هانم ده صقر بيه
جيرمين بصدمه : مييين ومن امتى بقى وهو بياكل تحت قالتها وهى تربع يدها امام صدرها بكره
ادريس : هو قالى أن راح ياكل هنا يابنتى وانا بنفذ اوامره
جيرمين : طيب روح انت
جيرمين بداخلها : والله عااال انا لازم اروح لمامى واقولها
ذهب جيرمين لوالدتها فوجدتها تحدث شخصا ما
امال : قولتلك مش هسيب البيت غير اما اخد حقى
الشخص : ......
امال : هههههه سميحه سميحه انا همحيها من على وش الارض انت نسيت اللى عملته زماان
الشخص : ......
امال : متخافش علييا انا امااال والاجره على الله
وهنا دخلت جيرمين : مامى بتكلمى مين
امال وهى تحاول اغلاق الخط : طيب هكلمك بعدين باى باى
امال : فى اييه
جيرمين : شوفى الاعمى رجع من الشركه وطالب ياكل تحت
امال بدهشه : ههههه معقول بعد سنه بحالها حابس نفسه فى الاوضه يخرج كده
جيرمين : وميخرجش لييه يامامى هو مش خلاص كل حاجه رجعتله على فكره جدو ظلمنا كلنا وحكايه انه احق بالثروه دى مش داخله دماغى
امال : احنا اللى يهمنا الكفه الرابحه
جيرمين : يعنى ايه
امال بمكر : يعنى احنا لازم نعرف مصلحتنا مع ميين ونقف معاه
جيرمين بثقه : اكييد مع انطى وخالد طبعا
امال : هههههه تبقى هبله
جيرمين بعدم فهمه : ازااى يامامى
امال : مصلحتنا مع الاقوى والاقوى دلوقت صقر
جيرمين باذدراء : صقر الاعمى ههه ازاى بقى
امال : انا اقولك صقر هو اللى بقى معاه كل حاجه وانتى بشطارتك تقدرى تاخدى منه كل حاجه
جيرمين بتفكير : ازاى يامامى
امال : انتى ناسيه انك خطيبته وناسيه انه بيحبك
جيرمين بتردد : ايوه يامامى بس انتى ناسيه انى فركشت الخطوبه وكمان معاملتى معاه اتغيرت انا مزرتهوش فى المستشفى مره واحده يامامى بسهوله كده ارجعله تانى وبعدين يامامى ده اعمى اعمى
امال : متبقيش هبله انتى دلوقت لازم تغصبى معاه وتبينيله انك بتحبيه وان موضوع عماه ده مش فارق معاكى
العاجز يابنتى بيكون فى امس الحاجه لكلمه حلوه وانتى بقى وشطارتك معاه حنيه ودلع
جيرمين بملل : وبعدين
امال : تتجوزيه طبعا وساعاتها تخليه يكتبلك كل حاجه
جيرمين : بس يامامى انا مش بحب صقر انا اتخطبتله عشان جده
امال : متبقيش هبله صقر معاه الفلوووس حب اييه وكلام فارغ ايه
جيرمين : طيب خالد وعمتو
امال بغضب : متقوليش عمتو دى تانى دى حيه بسبع الوان وبعدين ابنها طائش ومستهتر وهتضيعه زى ما ضيعت بنتها
جيرمين باستغراب : ضيعت بنتها
امال : ههههه ايوه ضيعت بنتها هى السبب كانت فاكره انها هتخلص من صقر لكن ربنا موجود خد منها بنتها مع أن اللى زى دى ميفرقش معاها حاجه.
جيرمين : مامى انا مش فاهمه حاجه
امال : مش مهم المهم انك دلوقت تروحى تاكلى مع صقر وتصلحى علاقتك بيه فاهمه
جيرمين بتافف : حااضر
كان صقر ينزل من أعلى درجات السلم مرتدى تيشرت ابيض وبنطال قطنى ابيض وشعر مبلول بالماء الذى سالت بعض قطراته على جبينه
جيرمين وهى تصطنع انها تساعده : اذيك ياصقر تعال انا اساعدك
صقر باندهاش : جيرمين غريب
جيرمين وهى تسير بجانبه وممسكه بيده لسفره : ايه هو اللى غريب بقى
صقر وهو يجلس على كرسيه : يعنى بقالك فتره مش بتسالى ههه تقريبا من ساعه الحادث
جيرمين وهى تتناول بعض الطعام : والله يا صاصا ياحبيبى كلنا كنا مصدومين
صقر بامتعاض على دلعها له فهو لا يحبه اطلاقا : صاصا
جيرمين : هههه مهو انت اسمك ملهوش دلع اعملك اييه
وهنا شرد صقر فى ذكرياته
صقر وجيرمين فى احدى النوادى
صقر : ها ياحبيبتى تحبى تشربى ايه
جيرمين : زيك بالظبط
صقر : اممم غيره بقى
جيرمين : طبعا مش حبيبى لازم اغير منك وعليك
صقر : هههه بتحبينى ياجيرمن
جيرمين : بحبك دى كلمه قليله انا بعشقك
صقر : امممم ايه الكلام الجامد ده اكيد وراه حاجه
جيرمين: بصراحه عايزه اطلب منك طلب
صقر: اؤمرى
جيرمين : فى عربيه هموت عليها
صقر : انتى مش لسه صغيره عربيتك من فتره
جيرمين : وايه يعني
صقر : ايوه بس
جيرمين : يووه بقى يبقى انت مش بتحبنى
صقر : انا
جيرمين : قصدك انا
&&&&
افاق صقر من شروده على صوت جيرمين : خد ياح
صقر بداخله : ههههه قلبك ياترى عايزه اييه ياجيرمين المره دى
جيرمين : طبعا ياحبيبى انا اسفه بس انا كنت مصدومه من اللى حصل وطنط وخالد
وهنا دخل خالد
خالد باستهزاء : ههههههههه وانا اقول القصر منور لييه صقر بأسا بياكل تحت لا ومييين جيرمين هانم بتاكله بنفسها
صقر بغضب : ايه ياخالد فاكرنى هفضل محبوس كتيير كفايه سبتلك كل حاجه سنه بحالها
خالد : ههههه وانت بقى ما صدقت طول السنه دى كنت بتخدعنا وبتمثل علينا انك ندمان على جريمتك وقتلك لياسمين وبابا وانت لازق لجدى وبتتمسكنله لحد ما كتبلك كل حاااجه
صقر وهو ينهض من على السفر : انت بتقول اييييه انا عمرى مكنت عايز فلوس ولا بجرى وراها وانت اكتر واحد عارف ولا نسيت
خالد : كفااايه بقى عرفنا انك كنت كل حاجه وكنت بتحل مشاكلى هتفضل تعاير فيا لحد امتى طول عمرى وانا بكرهك وبحقد عليك كنت ديما متفوق ومحظوظ بطل الجمهوريه فى الملاكمه الاول على جامعتك اشتغلت وانت صغير وبقى ليك اسمك وفوقها الثروه من حقك بس انا مش هخليك تتهنى بقرش واحد فاااهم
صقر وهو يتقدم نحو مصدر صوت اخيه : هتعمل ايييه يعنى ياخاالد هاا هتقتلنى ولا هتحبسنى انطق سكت ليييه انت فييين
اخذ صقر فى الدوران حول نفسه
فهو لا يعلم اييين خااالد ماذا ينوى ......يالها من لحظات قاسيه أن تدرك الموت امامك ولا تستطع الدفاع عن نفسك
اخذ صقر يصرخ : انت فيييين
فى الوقت نفسه كان خالد قد اتى وهو ممسك بحبل وقال : انا مينفعش اقتلك بس ينفع نقول انك انتحرت وده اللى هعمل ربط صقر حاول صقر الفكاك منه وبالفعل نجح عده مرات ولكن خالد كان الاوقوى وقتها واستغل عجز صقر فى عدم رؤيته وخبطه فى راسه حتى يفقد وعيه ويكون سهل بين يديه
جيرمين بخوف : انت بتعمل اييه يامااامى
خالد بابتسامه شر : عثمااان ادريييس
وهنا اتى ادريس وعثمان للشغالين
خالد بنظره انتصار : ههههههههه شيلوه على فووق واما يفوق ابعتولى وعلى الله حد يفكه
اتت امال وسميحه
سميحه : انت بتعمل ايييه ياخالد هتودى نفسك فى داهيه
خالد : انا بعمل اللى هيوصلنا للفلوس
امال : انت بتقول ايييه هتقتل اخووك اتفقتوا انتوا وامك تلاقيك انتى اللى وصتيه ما انتى متعوده
سميحه : انا قتالت قتله يا حربايه
امال : طبعا عايزه كل حاجه بس ده بعدك
خالد : كفااايه بقى الفلوس هتبقى بتعتنا وساعتها هنشوف مين يستاهل ومين ميستاهلش ونظر لامال وجيرمين
الحلقه العاشره .......هل من منقذ )))
بعد أن شال ادريس وعثمان صقر الى غرفته وهو فى حاله يرثى لها
ادريس : احنا هنسيبه كده
عثمان : واحنا بايدنا اييه بس
ادريس : مش حرام شاب زيه يتذل كده قالها فى اسى وحزن
عثمان ببجمود : ربنا ارحم بيه احنا غلابه بنفذ الاوامر وبس
ادريس بحب : بس البيه عمره مكان قاسى مع حد
عثمان وهو يهم لنزول : اسمع يا ادريس احنا حدانا عيال صغيره ومش قد الناس دى هما احرار فى بعض ثم ده اخوه هو ادرى لمصلحته عاااد
ادريس وقد علم أن حديثه مع عثمان لن يجدى فائده فقال : خلاص انزل انت وانا هفضل معاه لحد ميفوق
عثمان بحده : طيب بس ايااك تفكه انت سمعت البيه قال ايه واما يفوق تبلغ ملناااش صالح يا ادريس افتكر عيالك انا نبهتك عااد انا نازل اشوف البوابه تحت سلام
ادريس وهو يقترب من صقر ويمس تلك الخط السائل من شفته : ربنا يسامحك يا خالد بيه هتعمل اييه يا ولدى وهنا تذكر عمار : ايوووه عمار بيه
حاول ادريس الاتصال بعمار ولكن ليس بفائده فهاتفه مغلق
تململ صقر فى الفراش ولكنه كان مربط اليد وهنا احس بيد تلمس جبينه فانتفض فجاه وتذكر خالد
صقر بحده : هتقتلنى ياخاالد بتستغل عجزى وعمايا
ادريس : اهدى يابنى ده انا
اطمان قلب صقر لسماع صوت ادريس
صقر بتنهيده طويله وهو يحاول التملص من ذلك الحبل الشديد الذى يوثق ساقه ويداه : اااه عمى ادريس سااعدنى فكنى ارجوك خالد ممكن يقتلنى
ادريس بشفقه : كان نفسى يابنى
صقر : طيب اتصل بعمار ارجوووك
ادريس : وما أن كان سيتحدث حتى دخل خالد فى فخر وانتصار
خالد وهو يتمشى واضع يديه بجيب بنطاله : بس عمار مسافر ومش هيقدر يلحقك ههههههههه
صقر بحزن : انت عايز ايييه يا خااالد
$$$$$$$$$$$$$$$
فلاش بااااااك
فى مكتب محمود المحامى
خالد : يعنى اييه الثروه ضاعت مننا
محمود بثقه : عندى مفيش حاجه بتضيع
خالد : يعنى اييه
محمود : الثروه حاليا باسم صقر ودى كانت وصيه حناوى بيه الله يرحمه
خالد بضيقه : انا مش عارف انت ازااى وافقته على حاجه زى كده من غير ما ترجعلنا يا متر
محمود وهو يرجع للوراء بكرسيه : انا كنت محامى العائله والحناوى بيه كان بيثق فيا يعنى مكنش ينفع اخالف اوامره
خالد : تقوم تكتب كل الثروه باسم صقر واحنا نطلع من مولد بلاحمص
محمود : قلتله طول ما انت معايا مفيش حاجه بتضيع
خالد بملل : انت من الصبح عمال تتكلم ومقلتش حاجه مفيده ولا حتى تطمن انى ممكن اخد حقى وارجعه هههه لا وماما كانت مصره انى اجيلك وتشوفلنا حل شكلها كانت غلطانه
محمود : قصدك اييه
خالد : قصدى انك محامى جدى وشكله سابلك مكافآه حلوه ومش ناوى تساعدنا انا بقى هعرف اخد حقى أن شاء لله اقتله
وهنا ضحك محمود بشيطانيه وقال بصمود : وليه تقتله وتدخل السجن اما ممكن تخليه ينتحر وتورث انت الثروه او تخليه يتنازلك عنها مثلا
وهنا جلس خالد فى دهشه : ينتحر
محمود : امممم ينتحر
خالد : بس صقر مش ضعيف عشان بسهوله كده ينتحر ثم هينتحر ليييه وبعدين انا لسه هستنى اما ينتحر
محمود : وتستنى ليه
خالد : يعنى ايييه
محمود : صقر زى ما بتقول شخص قووى متعودش انه يكون ضعيف او ذليل حتى الفتره اللى قضاه منعزل عنكم وساب كل حاجه كان فيها قووى رفض الاحتكاك بيكم او مواجهتكم عشان ميدفعش فى صدام معاكم واما عرف انه مفيش فايده ولازم المواجهه رجع تانى لحقيقته وهيمسك كل شىء
خالد : وبعدين
محمود : يعنى صقر مش لازم يرجع الشركه لان ساعتها لازم تتاكدوا أن الثروه ضاعت منكم للابد ..صقر حاليا حاسس بالعجز والضعف بسبب عماه بيفضل البعد عنك عشان محدش يسىىء اليه ويجرحه بعجزه الانسان الاعمى وخصوصا نوعيه صقر بيرفض ديما الاستسلام والشعور بالعجز وكمان فى نفس الوقت بيرفض المساعده وبيفضل خيارين
اما البعد وده الطريق اللى سلكه فى اولى عماه انه بعد عنكم وانعكف وانتوا طبعا ساعدتوه لان محدش فيكم حاول ياذيه ويجرحه وده كان مخلى احساسه بالعمى شىء بسيط وعادى
اما
يحس ديما بالعجز وده بيكون بسبب الاحتكاك بالاخرين وساعتها احساس بالاحباط واليأس بيزيد وخصوصا فى اختفاء عنصر الحب والمساعده ساعتها الاعمى بيفضل الموت على انه يحس بالاهانه او العجز
خالد بعدم فهم : هو حضرتك محامى ولا محلل نفسى
محمود وهو ينظر لخالد على تسرعه وبلاهته : هه اقعد
الحل الوحيد هو انك تحسس صقر بعجزه بالاهانه وده هيخليه يفكر فى الانتحار
وساعتها الثروه هترجع ليكم من تانى
خالد :طيب وليه اللف ده منقتله ونخلص
محمود : غبى انت فاكر القتل ساهل ثم لو قتلت مهما طالت الايام الجريمه هتتكشف وفى حالتك انت مش بعيد يتقبض عليك فى ساعتها
خالد : يعنى اعمل ايه
محمود : انا اقولك
$$$$$$$$$$$$$
باااااااااااك
خالد : ههههههههه عرفت بقى عايز ايييه
صقر بصدمه : مستحييييل انت مستحيل تكون اخويا ولا تكون بنى ادم حتى
خالد بشر وهو يقترب منه ويمسك شعر ويضربه بعنف : انا مش اخوووووك مش اخوووووك انت قتلت اختى اختى ياسمينا بس اللى اختى
وهنا ثاار صقر وهجم على خالد برغم ربطه لكنه كان الاقوى دائما خاصه بعد شعوره بالكره الدفين الذى يملىء قلب خالد تجاهه
صقر : مش هتقدر مش حيحصل تعرف انا كنت ناوى ارجعلكم حقكم بعد ما ارجع من السفر واعمل العمليه لكن ربنا كشفلى قلوبكم القذره واللى فى دماغك مش حيحصل على جثتى برررررره
انتفض خالد على صوت صقر وشعر انه لو ظل بعض الدقائق حتما سيكون ميت
&&&&&&&&&&
فى مكان اشبه بالعشه التى تكون فى الارياف
محاطه بالقش والبوص بداخلها اريكه متهالكه وبابورجاز الذى يكاد يكون انقرض وبعض الاوانى التى لاتتعدى طبق وكوب زجاجة وحله صغيره وفى الارض حصيره متهالكه بلاها الزمن
تجلس وحدها تفكر فى ظلام الليل وهى تنظر لتلك الشباك الذى يطل على الارض الزراعيه خاصه محصول القمح وهى تتراقص امام عينها كانها بشر يؤانس وحدتها وبيدها كوب من الشاى الساخن اعدتته لنفسها
سرحت فى الماضى
فى فيله تمتاز بالعبقريه فى تصميمها
وتلك الحديقه الملصقه بها
تدخل فتاه فى العشرين من عمرها من بوبه الفيلا لتجدها تعج برجال الاسعاف والشرطه والمطافى
احدى الضباط: انتى ميين
الفتاه فى صدمه : انا بنت صاحب الفيله انتو اللى ميين وبتعملوا اييه هنا
الظابط : جالنا بلاغ انه فى حريق فى الفيله وللاسف اما وصلنا اكتشفنا أن والدك ثم صمت لبرهه ...كان موجود وقت الحريق واتوفى
الفتاه وهى غير مصدقه : انت بتخرف تقووول ايييه بااااااابا
وتهم لداخل ولكنها تنصدم بتلك الرجال الخارجين وحاملين جثه على تلك النقاله المخيفه ولكن ........لحظه انها جثه متفحمه دققت النظر اليها لااااااااااااااااا
انه والدها نعم لقد احترق والدها .......ما اصابها من لحظه كفيله أن تميت القلب وجميع المشاعر
لا تعرف كم مر من الوقت او الزمن لتفيق وتجد نفسها داخل تلك المصحه
نعم انها مصحه ( الامراض العقليه ) هل جنت ؟؟؟ هل صدمت ؟؟ هل ما رأته حقيقه ؟؟ من ادخلها هنا !! ولماااذا ؟؟؟
افاق من شرودها على صوت الذئاب التى ما أن حل منتصف الليل بدات فى النزول من الجبل والعوى وكانها تصرخ بجميع الالاام البشر او ما ظنته هى .....صوتها كان مخيف فى بدايه الامر ولكنها اعتادت عليه ..كما اصبحت تتسلى بتفسير عويها
امسكت بتلك البندقيه الموضوعه بجانبها واخذت بتجاه الباب بخطوات ثابته وما أن انفتح الباب حتى رأت احدهم يقترب من عشتها الصغيره وماهى سوى لحظه كان جثه هامده بجوارها
فضحكت بثقه وقالت : ههههههههه كان زمااان ..