رواية ملاك الجاسر
الفصل السادس والعشرون 26
والسابع والعشرون 27
بقلم لولو وائل
بعد مرور ٦سنين
ملاك:جاسم يا جاسم انت يا بنتى حرام عليك تغلبنى وراك كده تعالى اشرب اللبن
جاسم:لا يا ماما مش بحب اللبن
ملاك:يا حبيبى علشان تكبر
جاسم:أنا كبير اهو مش عايز اشرب لبن
ملاك:تعالى بقى متغلبنيش معاك
نور:مسكتك بتغلب ماما معاك لية
جاسم:مش عايز اشرب لبن مش بحبه
نور:لازم تشربه علشان تكبر
جاسم:حاضر
ملاك:أنت طالع كده لمين وتذكرت جاسر فى هذه اللحظه
ولحظت نور حزن ملاك
ملاك:خدى شربيه اللبن انا دخله ارتاح شوايه
نور:حاضر
ذهبت ملاك للغرفه
ملاك ببكاء:ليه عملت فيا كده ليه كان زمنا بنربى ابننا مع بعض
نور:اهدى يا ملاك لازم تنسيه زى ما هو مسألش عليكى المده دى كلها يبقى لازم تنسيه
ملاك ببكاء:مش قادره انساه مش قادره
نور:حاولى علشان خاطر ابنك
ملاك بتمسح دموعها:حاضر هحاول
جاسم:ماما روحتى فين اى ده انتى بتعيطى ليه
ملاك:لا يا حبيبي مش بعيط
جاسم طب انا عايزه أخرج زهقت من قعدت البيت
ملاك:حاضر روح البس
جاسم:انتى احسن ام فى الدنيا
وذهب جاسم ليبدل ملابسه
فى مكان اخر فى شركة الهوارى
جاسر:ندى
ندى:نعم يا جاسر بيه
جاسر:يوسف جه
ندى:أه
جاسر:طب ابعتيه
ندى:حاضر
ذهبت لمكتب يوسف
ندى:يوسف بيه
يوسف:نعم
ندى:جاسر بيه عايزك فى مكتبه
يوسف:حاضر
ذهب يوسف لمكتب ودق على الباب
جاسر:اتفضل
يوسف:نعم حضرتك عايزنى فى اى
جاسر:هتفضل تعاملني كده بقالك ٦ سنين على الوضع ده
يوسف:لما ترجع لعقلك الاول
جاسر:أنت عارف انى مش هرجعها علشان خانتنى
يوسف:خانتك امتى أنت لسه بتضحك على نفسك
جاسر:يوسف انا مش بخلف
يوسف:طب جرب اعمل تحليل تانى
جاسر:لا
يوسف:براحتك انت الى اخترت احنا التعامل بنا هيبقى فى حدود الشغل بس
جاسر:ماشى براحتك خلصت ملف الصفقه الجديده
يوسف:اه هبعتهولك مع ندى
خرج يوسف من المكتب وذهب الى مكتبه
جاسر:مش هقدر اقولك الحقيقه دلوقتى يا يوسف سامحنى يا صحبى
ندى:جاسر بيه الملف
جاسر:هرجعها يا يوسف بس انتقم من روفان الاول هى السبب فى كل الى حصل
فلاش بالك
ذهب جاسر الى الطبيب
جاسر:الدكتور سيف موجود
الممرضه:متجبش سرته ده دكتور مرتشى وحرامي وبتاع ستات فى واحده جت اليوم الى حضرتك عملت فى التحليل وادته فلوس قالها لو وافقتى اقضى معاكى ليله هعملك كل الى انتى عايزاه وهى قالت ماشى وفعلا عملو كده وبدل نتيجة التحاليل كنت عايزه اديك النتيجه الاصليه واقولك بس معرفتش اوصلك
جاسر:انتى عرفتى كل ده ازاى
الممرضه:سمعتهم بس والله غصب عنى
جاسر: متعرفيش مين البنت
الممرضه:لا
جاسر:طب لو شفتى صورتها تعرفيها
طلع جاسر صورت روفان
جاسر:هى دى
الممرضه:ايوه هى دى وادى اهى نتيجة التحاليل الاصليه
جاسر:ماشى شكرا
فتح جاسر وراها فى صدمه
جاسر:أنت طلعت غبى طلعت غبى بجد للمره التانيه روفان تبعدنى عن احبابى وانا صدقت كدبتها انا عارف ان ملاك مش هترجع تانى بس لازم احاول اخليها تسامحني
بالك
جاسر:لحد دلوقتى مش عارف مكانك بس مش قادر اعيش من غيرك ولا ب معملت صحابى ليا كده ولا بعد اختى عنى بس هقدر ارجع كل حاجه زى ما كانت انا هحاول اجيب هديه لداليا يمكن تسامحنى
ذهب جاسر الى المحلات
جاسر:مش لاقى حاجه مميزه اجبها اعمل اى عرفت هى كانت بتحب تروح اسكندريه هوديها اسكندريه بس يارب توافق
عند ملاك
ملاك:يلا يا حبيبى
جاسم:يلا
ذهبوا للتسوق
بعد شوايه
نور:كفايه كدا يا حبيبى جبنا حاجات كتير وماما تعبت
جاسم:خلاص ماشى
ملاك:خلاص سبيه عايز اى تانى
جاسم:لا خلاص مش قادر يلا نروح
ملاك:ماشى يلا
وذهبو الى المنزل
ملاك:يلا
جاسم بنقاطعه:روح اغسل سنانك ونام حفظت
ملاك:ههههه طب يلا
نور:كبر وبقى مز زى ابوه قصدى
ملاك:عادى ولا يهمك
نور:روحى نامى شكلك تعبان
ملاك:ماشى تصبحي على خير
عند جاسر ذهب إلى القصر
جاسر:داليا داليا
داليا:عايز اى
جاسر:كنت عايز اخرجك تعالى نروح اسكندريه
داليا:مش عايزه اروح فى حتى
جاسر:هى روفان فين
داليا:غارت من شوايه
جاسر:حلو اوى انا عارف انك زعلانه منى علشان ملاك انتى عندك حق انا فعلا غلطان ونفسى هى تسامحني
داليا:مش فاهمه مش كانت خاينه
جاسر:عرفت الحقيقه متأخر اوى سامحينى يا داليا انا بدور عليها بقالى مده بس مش عارف اوصلها اول لما اعرف مكانها هروح اعتزرها لها يمكن تسامحني
داليا:ماشى ياجاسر انا هسمحك علشان عرفت غلطك
جاسر:يعنى هتروحى معايا اسكندريه
داليا:ماشى
جاسر:طب بصى هتفضلى تمثلى قدام روفان لحد ما انتقم منها
داليا:أنت عرفت الحقيقه ازاى
جاسر:هقولك بعدين روحى نامى يلا علشان السفر الصبح
داليا:حاضر تصبح على خير
جاسر:وانتى من أهل الخير
وصعدو الى غرفهم للنوم
داليا:الو ازيك يا نور
نور:الحمدلله انتى اخبارك اى
داليا:الحمدلله اخبار ملاك اى وجاسم نفسى اشوفه اوى
نور:احنا كويسين معلش انتى عارفه ان ملاك متعرفش التواصل الى بينى وبينك
داليا:احنا جايين بكره انا وجاسر
نور:انتى بتقولى اى انتى قولتى حاجه لجاسر
داليا:لا والله ابدا بس جاسر عرف الحقيقه ونفسه يرجع ملاك
نور:بجد بس بعد اى بعد ما كسرها
داليا:عارفه انه كسرها بس هو ندمان
نور:مش عارفه اقولك اى الى فى الخير يقدمه ربنا
داليا:ماشى هكلمك بكره لما اوصل
نور:ماشى يا روحى تصبحي على خير
داليا:وانتى من أهل الخير
اغلقت نور الخط والتفت لتجد
نور بصدمه:ملاك
ملاك:ليه يا نور ليه عملتى كده
نور:يا ملاك والله مكان قصدى بس مكنتش عايز اشوفك زعلانه
ملاك:تشوفينى زعلانه انا قصدى على دواكى ليه مختيهوش ليه بتهملى صحتك
نور بتوتر:اه حاضر هاخده
ملاك:كنتى بتكلمى مين
نور:أمى كنت بكلم امى
ملاك:ماشى انا داخله انام تصبحي على خير
نور:وانتى من اهل الخير
دخل ملاك الغرفه وذهبت فى نوم عميق
نور:اوف يلهوى كنت هقع بلساني انا غبيه اوى الحمدلله انها عدت على خير هروح اخد الدوا وانام
صباح يوم جديد
جاسر:جاهزه
داليا:أه هنسافر ازاى مع بعض وروفان
جاسر:مجتش من امبارح
داليا:أنت سايب مراتك بايته بره البيت من امبارح
جاسر:مين قالك انها مراتى انا روفان متجوزناش تانى كل شوايه تقولى يلا نتجوز وانا اقولها لا
داليا:طب هى قاعده معانا بصفتها اى
جاسر:بصى ههحكيلك كل حاجه بس بشرط تكلمى منه تيجى معانا وتخليها تقنع يوسف
داليا:وفكرك هيوفقوا
جاسر:انا النهارده هقولكو الحقيقه مش هينفع ابقى لوحدى أكتر من كده
داليا:ماشى
جاسر:وانا هكلم مراد
داليا:الو منه حبيبتى عامله اى
منه:الحمدلله وانتى عامله اى
داليا:بقول متيجى معايا اسكندريه
منه:جاسر هو الى قالك صح
داليا:بصراحه اه
منه:انتى عارفه ان يوسف مش هيوافق
داليا:جاسر النهارده عايز يقولنا الحقيقه كلها
منه:طب ما نتجمع فى بيته لازم اسكندريه
داليا:معرفش هو الى قالى
منه:ماشى هقوله وابعتلك
داليا:تمام
جاسر:ها عملتى اى
داليا:قالتلى هتقول ليوسف وتقولى
جاسر:انا كلمت مراد وهو جاى
داليا:ماشى اهى بعتت جايين يلا احنا بقى
جاسر:يلا
ذهبو الى اسكندريه و طول الطريق حل الصمت حتى وصلو الى الفيلا الخاصه جاسر فى الاسكندريه
داليا:اخير وصلنا انا تعبت اوى
جاسر:ادخلى ارتاحى عقبال ما يجو
دخلت داليا ووصل مراد ونادر
مراد:رجعت لعقلك ولا لا يا صحبى
جاسر:هتعرف كل حاجه النهارده
مراد:مستنى مين يوسف
جاسر:أه
ووصل فى هذه اللحظه يوسف
يوسف:وانا جيت اهو
جاسر:خشوا ارتاحو من السفر الكلام مش هيطير
يوسف:ماشى
عند ملاك
ملاك:جاسم انت يا بنى كل يوم كده
جاسم:حاضر قومت اهو بس بلاش لبن بالله
ملاك:لا هتشرب اللبن علشان تكبر بدل ماانت اوزعه كده
جاسم:انا اوزعه ماشى انا زعلان منك
ملاك:طب مين الى هياكل الشوكولاته دى
جاسم:أنا
ملاك:لا اشرب اللبن الاول
جاسم:حاضر
واخذ كوب اللبن وشربه مره واحده
ملاك:بلهنا والشفا خد الشوكولاته اهى
جاسم:شكر يا احسن ام فى الدنيا
ملاك:يلا قوم
جاسم:حاضر
ملاك فى بالها:خلاص فاضل شهر وجاسم يدخل المدرسه وانت يا جاسر بعيد عنى معقول تكون محبتنيش
جاسم:يلا نقعد مع خالتو نور
ملاك:يلا
عند جاسر
تجمعو كلهم مع بعض
جاسر:طبعا انتو عارفين انا مجمعكو ليه
الجميع:أه
جاسر:قبل ٦ سنين بعد ما كلكو مشيتوا حسيت ان فى حاجه غلط ومن الاول وانا حاسس بس مخدش بالى غير متأخر وقررت اعمل تحليل تانى ورحت للمستشفى وعرفت ان الدكتور الى عملى التحاليل روفان رشته وقضت معاه ليله علشان يبدل التحليل وجبت النتيجه الاصليه وطلعت فعلا بخلف طبعا كلكو بتسألو انا ليه مرجعتش ملاك بعد ما عرفت واطرد روفان علشان روفان عرفت انى عرفت كل حاجه ومسكتتش وحصل حاجه خلتنى اسكت كل الفتره دى
فلاش باك
جاسر:مش هرحمك بقى انتى ترشى الدكتور وربى مهرحمك
روفان:انت الى صدقت على طول وبعدين انت لو عندك ثقه فى ملاك مكنتش عملت كده
جاسر:وانا هرميكى بره البيت وارجع ملاك
روفان:ههههههه ترمى مين مش هتخرجنى من البيت ولا هترجع ملاك
جاسر:تحبى تشوفى
كان سوف يذهب جاسر ولكن اوقفته روفان
روفان:لو روحت رجعت ملاك هتروح هتلاقى جوثتها بس
جاسر:انتى بتقولى اى
روفان:لو عايز تحمى مراتك وابنك بلاش ترجعها سبها
جاسر:ابنى هى ملاك حامل
روفان:بعد ما رمتها فى الشارع طلعت حامل فى رجاله تبعى محصرين بيتها لو رجعتلها هقتلها وهقتل ابنك
جاسر:انتى ازاى زباله كده
روفان:انا اعمل اى حاجه علشان الفلوس اوعى تقول لصحابك انك عرفت الحقيقه علشان مأزيش حد منهم
جاسر:وانا مش هسيبك
وتركها وذهب
بالك
حسيت نفسى مربوط ومش عارف اعمل حاجه ومش عايز اخسر ابنى وملاك اضطريت اسكت وافكر فى هدوء علشان اعرف اوقعها طول ال٦ سنين بخطط واعمل فى حاجات لحد ما عملت حاجه انا عارف انو مينفعش بس الى زى دى مش هينفع معاها غير كده خليت حد تبعى يساعدني ويخلى روفان بقيت مدمنه روفان دلوقتى مبقتش تعرف تعيش من غير ما تشم بودره انا بحاول ادور على ملاك علشان اودى
ملاك فى مكان بعيد علشان اقدر اخلص من روفان بس مش عارف مكانها مكنش ينفع اجمعكو فى القصر علشان روفان حطى ناس فى كل مكان تابعها لو شافتكو هتعرف انى عايز اقولكو الحقيقه طبعا داليا انتى سألتيني روفان قاعده بصفتها اى بصفتها قريبت فوزيه لان فوزيه تبقى مرات ابوها انا قلتلكو الحقيقه علشان تساعدوني مش عايز ابقى لوحدى فى المعركه دى
داليا:خالتو اتجوزت هى ازاى كده
يوسف :انا اسف يا صحبى علشان كنت بعملك وحش طول السنين دى سامحنى يا صحبى
مراد:وانا كمان يا صحبى سامحنى
نادر:بصراحه حسيتك انسان جدع لو عملت حاجه زعلتك سامحنى
داليا بدموع:متزعلش منى مكنش قصدى اعمل كده معاك
منه بدموع:انا اسفه يا جاسر ارجوك سامحنى
جاسر:انا مش زعلان منكو انا جايبكو علشان عرفت ان ملاك فى اسكندريه
داليا:بصراحه كده انا عارفه مكان ملاك انا اسفه انى
مقولتلكش علشان نور هى الى قالتلى مقولش
جاسر:خلاص مش مهم المهم انك عارفه مكانها
داليا:هنروحلها دلوقتى
جاسر:لا
منه:احنا نسينا صح مين الى ساعدك علشان تخلى روفان مدمنه
جاسر:
يتبع.......
انا عايزاكو تشركونى الرأى وتقولولى مين🤔.