رواية ملاك الجاسر
الفصل العشرون 20 والواحد والعشرون 21
بقلم لولو وائل
وجلس جاسر بجانبها حتى نام بجانبها وأتى يوم جديد استيقظت ملاك
ملاك:جاسر
جاسر:انتى صحيتى اجبلك الدكتور حسه بحاجه وجعاكى
ملاك:لا بس
وكانت تتحس مكان جنينها احست بفراغ بداخلها
ملاك:ابنى كويس صح
جاسر:انا اسف مقدرتش انقذ ابننا سامحنى
ملاك بصدمه وانهيار:ابنى مات
جاسر:اهدى يا ملاك
ملاك ببكاء:ابنى مات يا جاسر ابننا مات كنت فرحانه اوى لما عرفت بخبر حملى وكنت عايزه اعملك مفاجأه بس ملحقتش خلاص ابنى راح منى كل ده بسبب جانا انا عمرى مكرهت حد قد مكرهتها ليه عملت معايا كده انا عمرى ما اذتها فى حاجه لييييه
جلس جاسر واخذ ملاك بأحضانه: اهدى خلاص خفى بس الاول وبعدين نخلف تانى اهدى بس
حتى نامت ملاك بأحضانه ووضعها على السرير
الممرضه:استاذ جاسر الدكتور عايزك
جاسر:ماشى انا جاى
ذهب جاسر الى الطبيب
جاسر:خير يا دكتور ملاك كويسه
الدكتور:أه كويسه بس هى مش هينفع تحمل الفتره دى
جاسر:يعنى اى
الدكتور: مدام ملاك لو حملت الفتره دى الحمل مش هيكمل لازم لم تخف بالكامل وميبقاش عندها مشاكل بعد كده تخلف عادى
جاسر:طب والفترة دى قد اى
الدكتور:سنه
جاسر:اى طب مفيش حل تانى
الدكتور:لا
جاسر:ماشى يا دكتور عن اذنك
وذهب جاسر لملاك وهو حزين
ملاك:مالك يا جاسر
جاسر:مفيش حاجه انتى عامله اى دلوقتى
ملاك:الحمدلله
وفى هذه اللحظه اتى يوسف والبنات
داليا:ملاك حبيبتى عامله اى دلوقتى
ملاك:الحمدلله
منه:يلا بقى يا ملاك شدى حيلك كده
ملاك:ان شاء الله ياروحى
يوسف:جاسر تعالى انا عايزك فى حاجه
جاسر:ماشى يلا
يوسف:الف سلامه عليكى يا مدام ملاك
ملاك:الله يسلمك
ذهب يوسف وجاسر خارج الغرفه
يوسف:فى اى يا جاسر مالك
جاسر بحزن:مفيش حاجه
يوسف:متكدبش باين عليك الدكتور قالك حاجه
جاسر:ملاك مش هينفع تخلف لمدة سنه
يوسف:وبعد سنه هتخلف عادى صح
جاسر:أه
يوسف:طب قول الحمدلله انها هتقدر تخلف حتى لو بعد سنه مش مهم المهم هتعرف تخلف صح ولا لا قول الحمدلله
جاسر:الحمدلله على كل شئ
يوسف:فك بقى ويلا ندخلهم علشان ميحسوش بحاجه
جاسر:ماشى يلا بجد مش عارف اشكرك ازاى على وقفتك جمبى
يوسف:يا بنى إحنا اخوات يلابقى وبلاش هبل
جاسر:يلا
دخل يوسف وجاسر الغرفه
ملاك:مالك يا جاسر
جاسر:مفيش حاجه انا كويس انتى عامله اى دلوقتى
ملاك:الحمدلله بخير
داليا:جاسر هى هتخرج امتى
جاسر:الدكتور مقلش لسه
دخل الطبيب لكى يفحص ملاك
الطبيب:ماشاء الله فى تحسن
جاسر:هى ينفع تخرج انهارده
الطبيب:ممكن بس لازم رعايه وترتاح كويس جدا
جاسر:تمام يا دكتور
وخرجت ملاك من المستشفى وذهبو الى القصر
خيريه:الف سلامه عليكى يا بنتى
ملاك:الله يسلمك يا داده
جاسم:يلا يا ملاك
فوزيه:اي ده الى حصلك
جاسر:مش وقت كلام دلوقتى ملاك عايزه ترتاح
اخذ جاسر ملاك وذهب الى الغرفه
جاسر:انا هروح اجبلك اكل واجى
ملاك:لا انا عايزه انام بجد مش قادره معلش
جاسر:ماشى على راحتك
ذهب جاسر للاسفل
فى مكان اخر بأمريكا
نادر:مالك يا صحبى
مراد:مفيش بس وحشتنى اوى
نادر:يا عم زمنها اتجوزت
مراد:لا هى لسه متجوزتش
نادر:وانت عرفت منين
مراد:انا اعرف كل حاجه عنها ومش هخليها تبقى لحد غيرى
نادر:لحد امتى هتفضل معلقها جمبك
مراد:انا خلاص اسبوع بكتير هنزل مصر
نادر:طب وابوك
مراد:انا هتصرف هتنزل معايا ولا اى
نادر:اكيد طبعا يا صحبى
مراد:اخيرا فاضل اسبوع واشوفك يا حب عمرى
نادر:طب يلا بينا نروح الشركه علشان ابوك بيرن عليا بقالو كتير
مراد ماشى يلا
ذهب مراد ونادرللشركه
فى مكان آخر فى باريس
روفان:لماذا ايلين لم تكلمنى منذ فتره يجب أن اراسلها
روفان:مرحبا ايلين كيف حالك هل انتى بخير
فى قصر الهوارى
منه:داليا فى حد بيبعتلك
داليا:مين
منه:معرفش بس بتقول ايلين مين ايلين دى
داليا فى بالها:اكيد روفان بس منه متعرفش الموضوع اقولها ولا لا
داليا:طب سبيها ومترديش وانا هرد بعدين
منه:ماشى
داليا:انا هروح اشوف ملاك
منه:ماشى
ذهبت داليا الى ملاك
داليا:عامله اى دلوقتى يا حبيبتى
ملاك:الحمدلله بخير مالك يا داليا
داليا:روفان بعتت
ملاك:طيب واى الى حصل
داليا:منه شافت الرساله بس انا مرضتش اقولها الا لما اقولك
ملاك:ماشى خلاص روحى لازم تكملى مع روفان علشان متشكش فينا ولو على منه مش هتقول لحد
داليا:منا عارفه بس قولت اقولك برضو
ملاك:ماشى روحى انتى شوفيها بس فى اوضتك أو تعالى عندى هنا ونبقى مع بعض
داليا:ماشى هجيب اللاب واجى
وذهبت داليا لتحضر اللاب
منه:ملاك كويسه
داليا:أه الحمدلله هاتى اللاب وتعالى نقعد معاها
منه:مين ايلين يا داليا
حكت داليا كل شئ لمنه
منه:يلهوى اى البت دى انا معاكو وش ومتخافيش مش هقول لحد والله
داليا:من غير ما تحلفي انا واثقه فيكى
منه:ماشى يلا بينا
وذهبو الى غرفة ملاك
ملاك:قولتلها يا داليا
منه:أه قالتلى على كل حاجه وانا والله مش هقول لحد
ملاك:من غير ما تحلفى انا واثقه فيكى
منه:بجد انا بحبكو اوى
ملاك وداليا:واحنا أكتر والله
ملاك:طب يلا بقى شوفى بعتت اى
داليا:دى بتطمن عليا
ملاك:طيب ردى عليها
داليا:مرحبا روفان نعم انا بخير وانتى كيف حالك
روفان:انا بخير لماذا لم تراسليني منذ فتره
داليا:انا اسفه كنت مشغوله
روفان:حسنا لا بأس انا سوف انزل مصر قريبا
داليا بصدمه:الحقى دى هتنزل مصر
ملاك:بجد جابت قوة القلب دى منين
داليا:مش عارفه
منه:ممكن علشان شغل
داليا:ازاى
منه:اصل اخوكى معاه صفقه مع شركه فى باريس الاسبوع الجاى وممكن تكون هى صحبت الشركه دى علشان كدا جايه مصر
ملاك:ازاى اكيد هى عارفه اسم شركة جاسر
داليا:لا اخويا غير اسم الشركه بعد موت بابا وماما بسنه
ملاك:صح ممكن تكون منه عندها حق
داليا:استنى هسألها
داليا:انه خبر رائع سوف تأتين لزياراتى
روفان:انا سوف اسافر الى مصر لصفقة عمل
داليا:رائع مع من
روفان:لا اعرف من المدير لكن ما اعرفه انها افضل شركه فى مصر والوطن العربى
داليا:حسن سوف نتقابل اليس كذالك
روفان:نعم عندما انتهى سوف اراكى
داليا:حسنا اراك فى وقت لاحق
روفان:حسنا وداعا
داليا:منه عندها حق بس عرفتى منين
منه:اصل من يومين يوسف سمعته بيكلم جاسر وقالو على شركه فى باريس وصفقه عمل وحاجات تانيه علشان كده انا استنتجت كده
داليا:ماشاء الله عليكى نبيها
منه:مرسى
ملاك:طب دلوقتى هنعمل اى لو جاسر وروفان اتقبلو هتبقى كارثه
داليا:ده ممكن يموتها
منه:ربنا يستر
عند جاسر فى الشركه
جاسر:ندى
ندى:نعم يا جاسر بيه
جاسر:ابعتيلى يوسف على مكتبى
ندى:حاضر
ذهبت ندى واستدعت يوسف لمكتب جاسر
يوسف:وحشتك
جاسر:وانت من امتى بتوحشنى عايزك فى حاجه مهمه
يوسف:قول
جاسر:مراد هينزل مصر الاسبوع الجاى
يوسف:بجد طب كويس
جاسر:هيحضر معانا الصفقه بتاعت شركة روفيلا
يوسف:هو هيحضر الاجتماع ويمشى ولا هيعقد معانا على طول
جاسر:معرفش بس غالبا هو كان قايل هرجع وهبقى معاكو على طول يعنى ممكن يسيب أمريكا ويعقد معانا هنا
يوسف:هو سافر ليه من الاول
جاسر:دى حكايه غريبه بس هو اتظلم اوى
يوسف:اى الى حصل
جاسر:وقتو نحكى دلوقتى
يوسف:انت وراك حاجه بذمتك
جاسر:بصراحه لا كنت لسه هروح حالا
يوسف:طب احكى وبعدين نمشى
جاسر:بص يا سيدى صلى بينا على النبى
يوسف:عليه افضل الصلاة والسلام
جاسر:بص انا و مراد وانت كنت معانا لحد الكليه وانت طبعا سافرت واختك كانت مع داليا مراد كان معايا فى كل حاجه لحد محصل مشكله فى الشركه وكان ابو روفان بيشتغل مع ابويا فى نفس الشركه روفان كانت معجبه بمراد بس محدش يعرف الموضوع ده خالص طبعا ابو روفان كان أغنى من ابويا قبل ما نبقى احسن شركه مراد شاف اختك منه لما كانو بيرنو الجرس على الجيران ويجرو لما كنا فى بيتنا القديم
فلاش بالك
داليا:أجرى يا منه
منه:جايه اهو
مراد:استنى هنا انتو بتعملو اى
منه:احنا بصراحه
مراد:انتو بترنو الجرس على الناس وتجرو ليه بتزعجو الناس يعنى
منه بدموع:احنا كنا بنهزر بس
احس مراد بنغزه فى قلبه عندما رأى دموع منه
مراد:طب بتعيطى ليه طب خلاص انا اسف بس بلاش تعملو كده تانى
داليا:مالك يا منه
منه:مفيش يلا نمشى
مراد:طب انتى زعلانه منى
منه:لا خلاص
وذهبت الفتاتان وظل مراد يفكر فى منه
مراد وهو مبتسم:طفله اوى أو أجمل طفله شافتها عنيا
بالك
طبعا مراد أعجب بمنه وجى سالم باشا طلب من ابو مراد يجوز روفان لمراد وهيبقى معاه شريك فى الشركه
طبعا ابو مراد سعيد بيه مكنش معاه فلوس كتير علشان يقوم شركته وطبعا سالم بيه كان معاه وكتير اوى كمان علشان سعيد بيه يكبر شركته قرر يجوز مراد لروفان بس مراد رفض
فلاش بالك
سعيد:أنت هتتجوز بنت سالم بيه
مراد:لا طبعا يا بابا انا عمرى ما رفضتلك طلب بس ده مستحيل انا مش بحبها
سعيد:بس البنت بتحبك مفيش نقاش انا موافق والخطوبه الخميس الجاى
مراد:يعنى اى انا بحب واحده تانيه
سعيد:ومين ان شاء واحده من مستوانا يعنى
مراد:هو لازم تكون من مستوانا مش مهم عندى الفلوس المهم الاخلاق وهى عجبانى وهى دى الى هتبقى شريكة حياتى غير كده لا
سعيد:أنت هتكسر كلامى
مراد:لا يا بابا مقدرش بس مش هتجوز روفان
بالك
طبعا بعدها مراد جالى وقالى اساعده يخلص من روفان انا مكنتش شوفت روفان قبل كده بس أول ما شفتها حبتها وفضلت اخرج معاها لحد ما هى غالبا أعجب بيا وساعتها انا اشتغلت كتير على نفسى علشان تبقى ملكى وكبرت الشركه وبقت أكبر من شركة سالم بيه وروفان قالت مش عايزه مراد واختارتنى انا بس مش حبا فيا لا علشان الفلوس أما مراد علشان هى حبته طبعا مراد فرح وكان عايز يتقدم لمنه بس
فلاش بالك
مراد:بابا انا عايز أتقدم للبنت الى بحبها
سعيد:لا البنت دى مش مناسبه لعيلتنا
مراد:انا بحبها وعايزها مش كل مره هسمع كلامك فيها انا بحبها ومش هتجوز غيرها
سعيد:انا بتكسر كلامتى علشان واحده زى دى
مراد:ملها دى دى انضف بنت انا شوفتها فى حياتى روفان راحت لجاسر سبنى بقى اشوف حياتى
وفى الحظه دى وقع سعيد وفقد الوعى
مراد:بابا
وراح على المستشفى
مراد:دكتور مالو بابا
الدكتور:جتله جلطه لازم يسافر بره علشان يتعالج علشان حالته حرجه
مراد بحزن:ماشى انا اسف يابابا هحاول انسها
بالك
سافر ومراد وابوه فضل يتعالج لحد ما خف وهو اشتغل هناك لحد معمل شركه كبيره دلوقتى وبس معرفش حاجه عنه تانى
يوسف:ياه فى اب كدا
جاسر:لما يجى بقى نشوف اخباره
يوسف:بجد عمرى ما اتصورت حد يحب اختى كل ده
جاسر:فعلا هو أفضل عريس لاختك
يوسف:الى فى الخير يقدمه ربنا
جاسر:ماشى يلا بقى نروح علشان جعان نوم
يوسف:وانا والله يلا
وذهبو وكل منهم توجه الى بيته..