رواية ملاك الجاسر
الفصل السادس 6 والسابع 7
بقلم لولو وائل
ياسين:انتى بتهددينى
كان سوف يصفعها ولكن كانت يد احد اسرع من ذلك
ياسين بصدمه:روفان
ملاك:انت ازاى تسمح لنفسك تمد ايدك على بنت انت انسان عديم الاخلاق
ياسين:روفان انتى وحشتينى اوى
وكان سوف يضمها ولكن كان هناك من يقف امامه
جاسر بغضب:انت اتجننت انت هتعمل اى انت الى جابك هنا
ياسين:انت ازاى تمنعنى احضن اختى انت اتجننت انا هخدها معايا ومش هسبها لحظه واحده هنا
جاسر بعصبيه:طب ورينى هتخدها ازاى
تقدم ياسين ليأخذ ملاك ولكن يد جاسر كانت اسرع ولكمه بقوه حتى وقع ارضا
ملاك:الى انت عملته ده
جاسر بغضب:داليا خدى ملاك وادخلى جوا
داليا:ماشى يلا يا ملاك
ملاك:مش هدخل قبل لما اشوف الراجل حصله اى
تقدمت ملاك لترى ياسين ولكن امسكها جاسر بقوه وبغضب وعصبيه
جاسر:انا قلت ادخلى جوا يلااا
داليا:يلا يا ملاك علشان خاطرى
اخذت داليا ملاك للداخل
جاسر:اطلع بره ومشوفش وشك تانى
ياسين:ماشى بس وربنا مهاسبها وهخدها منك وده وعد منى ليك
وتركه وغادر وظل جاسر يفكر ماذا يفعل فى ملاك
فى داخل القصر
داليا:معلش متزعليش بس انتى متعرفيش حاجه عن الراجل ده
ملاك:حتى لو معرفوش ازاى يضربه بشكل ده كان ممكن يزعقله ويمشيه مش يضربه
داليا: خلاص يا ملاك
ملاك:خلاص ازاى لى كل واحد يشوفني ينصدم اولهم اخوكى وكان هيموتنى حتى الداده وكمان الشخص الى بره ده لما شافونى مذكروش غير اسم واحد روفان مين دى
جاسر:مراتى
داليا:جاسر انا
جاسر:خلاص يا داليا لازم تعرف كل حاجه علشان هتبقى مراتى
ملاك بصدمه:نعم انت بتقول اى مرات مين
داليا:جاسر انت بتتكلم بجد
جاسر:مش كنتى عايزه تعرفى لى كل الى يشوفك ينصدم
ملاك:أه
امسك جاسر هاتفه واراها صورة روفان
ملاك بصدمه:دى انا بس معاك ازاى
جاسر:دى مش انتى دى روفان مراتى
ملاك:روفان طب طالما مراتك هى فين دلوقتى ولى كل لما حد يشوفني ينصدم
جاسر:هى مبقتش موجوده هى ماتت
ملاك:طب لى لما شوفتنى كنت عايز تموتني
جاسر:انا مش مضطر اجوبك على كل حاجه دلوقتى كل الى لازم يحصل انك مش هينفع ترجعى بيتك تانى
ملاك:ازاى يعنى انا مش هفضل هنا
داليا:فى اى يا جاسر انا مش فاهمه حاجه
جاسر:انا هتجوز ملاك وده اخر كلام عندى ومش هتطلع من البيت بمزاجك أو غصب عنك انا ماشى سلام
ملاك:ازاى يعنى استنى هنا
غادر جاسر دون الرد عليها
ملاك ببكاء:لى بيحصل معايا كده لى
داليا:معلش يا ملاك بس والله انا معرفش ايه الى حصل لجاسر علشان يعمل كده
حاولت داليا تهدئت ملاك
ذهب جاسر للمكتب وهو غاضب للغايه
جاسر:ندى لما يوسف يجى ابعتى على مكتبى
ندى:حاضر
عندما أتى يوسف
ندى:استاذ يوسف جاسر بيه منتظر حضرتك فى مكتبه
يوسف:مقالش عايزنى فى اى
ندى:لا بس كان متعصب اوى
يوسف:ربنا يستر
دخل يوسف على جاسر وجده غاضب للغايه
جاسر:تعالى
يوسف:فى حاجه حصلت ولا اى
جاسر:انا هتجوز ملاك
يوسف بصدمه:نعم ليه
جاسر:ياسين شافها
يوسف:ينهااار اسود وحصل اى
جاسر:ياسين مش هيسبها فى حالها ده مش اخو روفان ده حبيبها القديم
يوسف:انت بتقول اى مش اخوها انت عرفت ازاى
جاسر:روفان اخوها ميت قبل ما يتولد وامها مخلفتش تانى بعدها
يوسف: طب وامها قالت إن ياسين اخوها
جاسر:امها كدبت علشان روفان كانت حامل ساعتها بس مش منى من ياسين
يوسف:ازاى
وحكى جاسر ليوسف عندما رأى روفان وهى تتحدث مع ياسين بحديقه القصر
فلاش بالك
روفان:احنا مش هينفع نبقى مع بعض تانى
ياسين:لى اى الى حصل جاسر شك فى حاجه
روفان:لا بس انا حامل
ياسين:اى انتى بتقولى اى
روفان:بس انا عندى حل
ياسين:حل اى
روفان:هقول ان الطفل ده ابن جاسر اول لما العيل ده يجى نموت جاسر وناخد كل حاجه
ياسين:طب وأهله
روفان:هنموتهم برضو
ياسين:روفان التفكير ده مش تفكيرك
روفان:مش مهم تعرف تفكير مين المهم ننفذ الخطه دى
ياسين:وانا معاكى
ولم يلاحظون من كان يراهم وهم يتحدثون
باك
يوسف:ينهار ابيض طب هتعمل اى
جاسر:لازم اعرف ده تفكير مين وعلشان اعرف لازم اتجوز ملاك وياسين مش هيسكت ساعتها
يوسف:انت هتستغلها طب هى ذنبها اى
جاسر:متخفش مش هيحصلها حاجه طول ماانا موجود
فى مكان آخر فى فيلا فخمه وهى فيلا اهل روفان
سعاد:مدام نرمين فى واحد عايزك تحت
نرمين(ام روفان):ماشى انا جايه
ذهبت نرمين للاسفل لتجد ياسين
نرمين:اى الى جابك هنا
ياسين:جاى اقولك على حاجه مهمه جدا وحلوه كمان
نرمين:أنت بيجى من وراك حاجه حلوه قول
ياسين:روفان عايشه
نرمين بصدمه:اى انت عرفت منين
ياسين:شوفتها بعينى وهى واقفه مع داليا مش عارف كانوا رايحين
نرمين بإستغراب:داليا بس روفان عمرها ماكانت بتحب داليا دايما كانت تيجى تقولى انا نفسى اخلص من داليا البنت دى اكيد مش روفان
ياسين:يعنى اى مش روفان انا متأكد انها هى
نرمين:أنت لازم تخطف البت دى
ياسين:علم وينفذ
فى قصر الهوارى
ملاك:انا عايزه أمشى يا داليا ارجوكى كلمى اخوكى خليه يسبنى فى حالى
داليا:مقدرش انتى متعرفش عصبيته وغضبه
ملاك:داليا انا مش عايزه اتجوزه مش غصب هو
فى هذا الوقت دخل جاسر ومعه يوسف والمأذون
داليا بصدمه:انت جبت المأذون بجد انا افتكرتك بتقول اى حاجه علشان متعصب بس
جاسر:مش وقته كلام يلا يا ملاك
ملاك:مش هيحصل انا مش هتجوزك
جاسر:بلاش عند ويلا
ملاك:مش هيحصل
ذهب جاسر ومسك يديها بغضب وضغط على يديها بقوه وبدأ المأذون بكتب الكتاب حتى انتهى ببارك الله لهما وبارك عليهما وجمع بينهما فى خير
ملاك بصدمه بدموع بعدم استيعاب انها الان اصبحت زوجة جاسر الهوارى
يوسف:انا همشى بقى ماشى
جاسر:ماشى وخد المأذون معاك
يوسف:ماشى
داليا:اى الى انت عملته ده يا جاسر لى عملت كده
جاسر:مش لازم تعرفى يلا يا ملاك
ملاك:أنت عايز منى اى تانى مش اتجوزتنى سبنى فى حالى بقى وسبنى اروح بيتى
جاسر بغضب:مفيش خروج من البيت خلاص بقيتى مراتى والبيت ده بقى بيتك
ملاك ببكاء:لا البيت ده مش بيتى انا بيتى هناك مش هنا سبنى أمشى بقى
جاسر بغضب:متخلنيش اتعصب عليكى
داليا:خلاص يا ملاك علشان خاطرى
ملاك:ماشى بس انا مش هقعد معاك فى نفس الاوضه
جاسر:نعم
ملاك:زى ما سمعت انا هقعد مع داليا
داليا:ماشى تعالى يا ملاك
ذهبت ملاك مع داليا وظل جاسر يقف مكانه لا يعرف لماذا لم يفعل شئ لكى يوقف ملاك
ذهب الجميع فى النوم عميق بعد يوم شاق وبداية يوم جديد استيقظ جاسر واغتسل ونزل لكى يأخذ قهوته ويذهب آلى المكتب واستيقظت داليا وملاك اغتسلت داليا ونزلت واغتسلت ملاك وادت فروضها ونزلت أيضا الى الاسفل
داليا:صباح الخير
جاسر:صباح النور
ملاك:صباح الخير
جاسر:صباح النور انتى رايحه فين
ملاك:الشغل
جاسر:نعم شغل اى مفيش شغل خلاص ده كان زمان
ملاك:انا قعدت هنا علشان داليا لكن لو على الشغل فا انا هشتغل انا مش معترفه بجوازه دى اصلا
جاسر بعصبيه:ملاك متخلنيش اتعصب عليكى مفيش شغل يعنى مفيش شغل
داليا:خلاص يا جاسر هننزل مع بعض انا وهى زى ما كنا متفقين
جاسر:ماشى انا رايح المكتب سلام
داليا وملاك:سلام
وانهت الفتاتان الفطور وذهبوا الى العمل
فى الشركه
ندى:ملاك عامله اى مجتيش إمبارح لى
ملاك:حصل شواية مشاكل بس
ندى:ماشى يا حبيبتى ربنا ميجيب مشاكل يلا نبدأ شغل
ملاك:يلا
خالد(زميلهم فى المكتب): ندى
ندى:نعم يا خالد
خالد:مش تعرفينا
ندى:أه طبعا ملاك ده خالد خالد دى ملاك
ملاك:اهلا بيك
خالد بإعجاب: اهلا بيكى يا ملاك نورتى المكتب والله
ملاك:شكرا
خالد:ممكن نبقى صحاب
ملاك:أه طبعا
خالد:طيب اى رايك فى البريك تيجى تتغدى معايا
ملاك:ان شاء الله
ندى:ملاك جاسر بيه عايزك فى مكتبه
ملاك:حاضر
ذهبت ملاك الى مكتبه ودقت على الباب حتى اذن لها بدخول
جاسر:ادخلى يا ملاك
ملاك:نعم يا جاسر بيه كنت عايزنى فى اى
جاسر: كنتى بتعملى اى مع خالد
ملاك:صحاب
جاسر بغيره:لا مشفكيش بتتكلمى معاه تانى
ملاك:وانت مين علشان تقولى اكلم مين ومكلمش مين
جاسر بغيره وعصبيه:انا جوزك فاهمه
ملاك:فى البيت بس عن اذنك
ذهبت ملاك ولم يقدر جاسر عن منعها
جاسر: انا ليه مش بمنعها انا اول مره يحصل معايا كده
دلف يوسف للمكتب وجده صديقه يحدث نفسه
يوسف:اللهم صلى على النبى انت اتجوزت إمبارح واتجننت النهارده
جاسر:انا مش عارف مالى بجد البت دى عملتلى اى مش عارف
يوسف:انتى حبيتى يا بيضه
جاسر:ولا انت عبيط احب مين
يوسف:خلاص سبها مع خالد
جاسر:والله يعنى انت كنت واقف تتنصت
يوسف:بصراحه بصدفه بس انت بتحبها صح علشان لو انت مش بتحبها مكنتش غيرت من خالد
جاسر: شكلى كده حبتها
يوسف:ابو الهول نطق
جاسر: أمشى يلا من هنا
يوسف:خلاص يعم خارج
ذهب يوسف وظل جاسر يفكر فى ملاك
جاسر:عملتى فيا اى يا ملاكى
عند داليا
داليا:اوف كل ده شغل
نورهان:معلش يا حبيبتى استحملى شوايه
داليا فى بالها:يخربيت برودك برده
فى البريك
خالد:انسه ملاك هتيجى
ملاك:ماشى يلا
فى مطعم الشركه
خالد:ممكن اسألك سؤال
ملاك:اتفضل
خالد:هو جاسر بيه يقربلك اى
ملاك:اخويا
خالد بصدمه:بجد
ملاك:أه
خالد:طب بتشتغلى ليه طالما هو اخوكى
ملاك: بحب الشغل
خالد:طب هو انا ينفع اتكلم مع اخوكى فى موضوع
ملاك:اكيد طبعا روح
ذهب خالد تاركا ملاك وكان متجه لمكتب جاسر ولكن اوقفه يوسف
يوسف:رايح فين
خالد:كنت عايز اتكلم مع جاسر بيه فى موضوع
يوسف:طب تعالى مكتبى وقولى كنت عايزه فى اى علشان هو مشغول لما يفضى هخليك تكلمه
خالد:ماشى
ذهب خالد مع يوسف الى مكتبه
يوسف:كنت عايزه فى اى
خالد:بصراحه كنت عايزه اطلب ايد اخته الانسه ملاك
يوسف بصدمه وهو يكتم ضحكته:اخته
خالد:هى مش اخته
يوسف وهو يكتم ضحكته:أه طبعا اخته بقولك اى بتعرف تجرى
خالد:لى
يوسف:بص انت لما تيجى تكلمه لازم تغطى وشك كويس وتجرى
خالد:لى هنلعب مصارعه
يوسف:اسخن
خالد:مش فاهم
يوسف:خليها مفاجأه بس اهم حاجه غطى وشك واجرى
خالد:هو خلص ولا لسه
يوسف:اه ادخله ربنا معاك
خالد:ليه هحارب انا رايح
يوسف:يارتها كانت حارب كانت ارحم ربنا معاك
ذهب خالد الى غرفة جاسر ودق الباب
جاسر:ادخل
خالد:انا كنت عايز حضرتك فى موضوع شخصى
جاسر:قول عايزنى فى اى
خالد:كنت عايز اطلب ايد اخت حضرت الانسه ملاك
جاسر بصوت سمعته الشركه بأكملها:نعم تتجوز مين
خالد:الانسه ملاك
جاسر:عايز تتجوز مراتى يلا
هجم عليه جاسر واخد يضربه لكمات قويه حتى دخل يوسف حتى يمنعه عنه وكان خالد غارق فى دمائه من كثرة الضرب
خالد بتألم:حسبى الله ونعم الوكيل فيك يا يوسف
يوسف:مش قولتك غطى وشك و أجرى شوفت أخرت عدم سمع الكلام
خالد:حسبى الله ونعم الوكيل
وأتت الإسعاف وأخذت خالد وبقى يوسف يحاول تهدأت جاسر
جاسر:إبن ال عايز يتجوز مراتى
يوسف:مكنش يعرف اعزره
جاسر:غور يا يوسف
يوسف:عيونى
جاسر بصوت عالى:ملااااك