رواية ملاك الجاسر
الفصل الثامن عشر 18 والتاسع عشر 19
بقلم لولو وائل
وذهب أبطالنا فى نوم عميق وأتى اليوم الجديد مليئ بالأحداث استيقظ أبطالنا والروتين المعتاد
ملاك:صباح الخير
منه وداليا:صباح النور
داليا:جاسر قالك اى
ملاك:وافق مش قولتلك سبيها عليا
منه:يا مسيطر انت
ملاك:يلا بينا
منه و داليا:يلا
ذهب الفتيات الى التسوق وذهب جاسر الى العمل
جاسر:ندى يوسف جه
ندى:لا مش حضرتك اديته اجازه النهارده
جاسر:أه تمام ماشى
دخل جاسر الى مكتبه واتصل على يوسف
جاسر:ازيك يا عريس
يوسف:عريس اى بقى ده كتب كتاب بس مش كنت عملت الفرح النهارده كمان
جاسر:كل حاجه فى وقتها احسن مش احنا اتفقنا ان الفرح يكون الشهر الجاى
يوسف:ماشى يا عم انت روحت الشركه ولا اى
جاسر:أه قولت اخلص الى ورايا وبعدين اروح
يوسف:ماشى انا هروح اشوف بقيت تجهيزات الحفله
جاسر:ماشى سلام
بعد شوايه عند البنات
داليا:انا مش قادره
منه:ولا انا رجلى وجعتني
داليا:مالك يا ملاك انتى كويسه
ملاك:اه بس تعبت فا دخت شوايه من كتر اللف
منه:طب خلاص يا جماعه خلينا نروح احنا جبنا حاجات كتير
داليا:ماشى يلا
ذهب الفتيات الى المنزل
ملاك:انا هطلع ارتاح شوايه
داليا:طب اجيب دكتور
ملاك:لا متخافيش انا بس دوخت من كتر اللف
داليا: على راحتك روح ارتاحى شوايه لسه شوايه على الحفله
ملاك:ماشى
كان سوف تصعد ولكن سقطت وفقدت الوعى.
داليا:ملااااك
منه:اى الى حصل
داليا:كلمى الدكتور بسرعه
منه:ماشى
بعد قليل اتى الطبيب وفحص ملاك
داليا:مالها يادكتور
الطبيب:متخافيش مفيش حاجه خطيره الشهور الاول فى الحمل بتعمل كدا
داليا بفرحه:بجد
طبيب:هى محتاجه رعايه كويس اوى لانها لسه فى الشهور الاولى وجسمها ضعيف
داليا:حاضر اتفضل معايا
اوصلت داليا الطبيب
منه:مالها يا داليا
داليا بفرحه:ملاك حامل
منه بفرحه:بجد الف مبروك هى فاقت ولا لسه
داليا:لسه هروح اجبلها اكل علشان هى مكلتش من الصبح
منه:ماشى وانا هروح اشوفها
فاقت ملاك
ملاك:أه يا دماغى مش قادره
منه:حمدلله على السلامه
ملاك:هو اى الى حصل
داليا:ملاك حبيبتى يلا علشان تكلى
ملاك:لا مليش نفس
داليا:لا ازاى انتى دلوقتى بتاكلى لاثنين
ملاك:انتى بتتكلمى جد
داليا:مبروك يا روحى
ملاك بفرحه:الله يبارك فيكى بجد مش مصدقه نفسى
منه:مبروك يا روحى هتبقى احلى ماما
ملاك:الله يبارك فيكى
داليا:يلا بقى كلى علشان نجهز نفسنا
ملاك:حاضر
تناولت ملاك الطعام واستعدت البنات للحفل
فى مكان اخر
جانا:اخير شوفتك هنعمل اى بقى
الشخص:بصى عليكى انك تخدى ملاك بره فى الجنينه كأنك عايزاها فى موضوع مهم وبعدين تخضريها وانا هاجى اخدها
جانا:ماشى
انتهى البنات من تجهيز انفسهم
منه:بسم الله ما شاء الله زى القمر يا داليا
داليا:وانتى كمان يا منه زى القمر ولا ملاك بجد انتى بقيتى اسم على مسمى ملاك بجد
ملاك:والله انتو الى قمرات
(ارتدت داليا فستان منفوش طويل فضى وتركت شعرها منسدل على طول ظهرها وحذاء فضى وميكب خفيف)
(ارتدت منه فستان منفوش وقصير يصل عند الركبه بينك وتركت شعرها منسدل كان شعرها قصير وحذاء مزيج بين الابيض والبينك وميكب خفيف)
(ارتدت ملاك فستان طويل سمبل ليس منفوش للغايه
دهبى وطرحه دهبى وحذاء مزيج بين الابيض والدهبى وميكب خفيف)
اتصل جاسر على ملاك
جاسر:خلصتو ولا لسه علشان الواد الى خلل جمبى ده
ملاك:هههه اه احنا نزلين اهو
جاسر:ماشى
يوسف:اى خلصو
جاسر:أه ولم يكمل جملته وانصدم من جمال ملاك
يوسف:الله مصلى على النبى يا بركت دعاكى يا ست الحبايب
ملاك:يلا ولا اى
جاسر:هو فى كده
ملاك بكسوف:احم هنمشى ولا اى
جاسر:مش عايز أمشى خايف عليكى
ملاك:هههههه من اى
جاسر:من الحسد
يوسف:انتى مين
داليا:نعم
يوسف:يخربيت جمالك انتى كده بجد
داليا: بجد ازاى مش فاهمه
يوسف:انا امى راضيه عنى والله انا كان قلبى حاسس انها راضيه عنى
منه:طب يلا يا خويا ولا مش عايز تكتب عليها
يوسف:حلا يلا بينا
(توضيح علشان اللغبطه كتب الكتاب فى بيت يوسف)
ذهبت ملاك وداليا مع جاسر فى سياره ومنه مع يوسف فى سياره ووصلوا الى المنزل
جاسر:هو المأذون مجاش
يوسف:استنى هروح اكلمه اشوفه فين
جاسر:ماشى
جانا:ازيك يا ملاك اى الحلاوه دى
ملاك:شكرا والله انتى الى قمر
جانا:طول عمرى
منه:مين البت الرزله دى
داليا:يابت عيب لحسن تسمعك دى لسانها شبرين
منه:والله هروح اوريها مقامها
داليا:خلاص بقى
منه:كلو علشان خاطرك بس
جانا:ملاك ممكن ثانيه تيجى معايا بره كنت عايزه اقولك على حاجه مهمه
ملاك:طب استنى اقول لجاسر
جانا:بسرعه مش هنطول وهو مش هياخد باله
ملاك:ماشى
وخرجت الفتاتان للخارج
ملاك:ها كنتى عايزانى فى اى
جانا:هقولك دلوقتى
وضعت جانا منديل مخدر لملاك حتى قفدت الوعى
جانا:تم
الشخص:انا بره افتحى الباب
جانا:تمام
فتحت جانا الباب ودخل الرجل المجهول واخذ ملاك وذهب
جانا:انا هدخل علشان محدش يشك فيا
وبعد قليل اتى المأذون
يوسف:يلا اهو المأذون جه
جاسر:ماشى يلا
منه:اده امال فين ملاك
جاسر:ملاااك ملااااك
داليا:انا مش لاقيها فى البيت خالص
جاسر:يعنى اى مش موجوده فى البيت
منه:استنى هروح اشوفها فى الجنينه
داليا:ان شاء الله هنلاقيها
منه:مش موجوده برضو بس لقيت الجواب ده ومكتوب عليه جاسر
اخذ جاسر الجواب
(مش قولتلك هخدها وطلعت قد كلامى ورينى بقى هترجعها ازاى)
جاسر بعصبيه:وربنا مهسيبك
يوسف:فى اى يا جاسر
جاسر:ياسين عاملها وربنا مهسيبه
يوسف:اهدى انا جاى معاك وهخلى الشيخ والبنات هنا واحنا نروح ندور على ملاك
جاسر:ماشى
داليا:حاول تلاقيها يا جاسر ملاك حامل
جاسر بصدمه:اى انتى بتقولى اى
داليا بدموع:ملاك كانت عايزه تعملك مفاجأه
جاسر:هنلاقيها ان شاء الله يلا يا يوسف
ذهب جاسر ويوسف
داليا ببكاء:انا خايفه عليها اوى
داليا:متخافيش ان شاء الله هترجع بسلامه
عند جاسر
جاسر:مالك وصلت لحاجه
مالك: لسه مفيش جديد
جاسر:حاول يا مالك مش عايزه ملاك تضيع منى
مالك:ان شاء الله خير استنى آخر اتصال قبل خطف ملاك كان من البيت
جاسر فى باله:جانا
جاسر:ماشى لو عرفت حاجه تانيه قولى
مالك:ماشى
جاسر:يلا يا يوسف إحنا هنرجع البيت
يوسف:طب وملاك
جاسر:عرفت هنوصلها ازاى
يوسف:ازاى
جاسر:جانا
يوسف:عرفت ازاى
جاسر:لما نروح هقولك
ذهب جاسر الى بيت يوسف
داليا :لقيت ملاك
جاسر:جانا فين جانااا جاناااا
جانا بخوف:نعم فى اى
امسك جاسر جانا من كتفها بقوه
جاسر:ملاك فين
جانا بتوتر:معرفش
منه:جاسر اخره واحده كانت ملاك معاها كانت جانا فعلا
جاسر بعصبيه:لاخر مره هقولك ملااااااااك فين
جانا بخوف:معرفش
جاسر بعصبيه شديده:مش هقولها تانى يا جانا ملاااك فين لو مقولتيش هدفنك مكانك
جانا:خلاص هقول بس انا معرفش هو خدها فين بس لما كنا بنتقابل كنا بنتقابل فى المخزن بتاع الشركه القديمه
جاسر بغضب شديد:ماشى بس لو طلعتى بتكدبى مش هرحمك
جانا:والله مش بكدب
جاسر:امسكوها لحد مااجى
منه:بس كده عيونى تعالى يا بت
جاسر:يلا يا يوسف
فى مكان آخر مهجور استيقظت ملاك
ملاك:اه راسى انا فين
ياسين:صباح الخير يا روحى
ملاك:أنت مش انت الى كنت فى القصر وجاسر طردك
ياسين:ماشاء الله ذكرتك قويه
ملاك:أنت عايز اى
ياسين:انتى نستينى يا روفان
ملاك:انا مش روفان انا ملاك
ياسين:منا عرفت متقلقيش بس خطفتك علشان احرق قلبه عليكى زى ما حرق قلبى على روفان حب عمرى
ملاك:أنت انسان حقير
ياسين:بلاش انا يا قطه احترمى نفسك احسلك
ملاك وهى تتصنع:أنت مش راجل واكيد جاسر جاى ساعتها هيوريك مقامك
صفع ياسين ملاك صفعه قويه حتى سأل الدم من انفها
ياسين بعصبيه:انا راجل غصب عنك
ملاك وهى تتصنع الشجاعه: هو فى راجل بيضرب ست
ياسين:شكلك عايزه تتربى
وشاور لأحد رجاله وانهال عليها بضرب وتركها غارقه بدمائها
عند جاسر
جاسر:عملت اى يا مالك
مالك:تمام اول ما تدينا اشاره هنهجم على طول
جاسر:ماشى يلا يوسف
يوسف:ادخل انت من الباب السرى وانا من الباب الى ورا
جاسر :ماشى
دخل جاسر من الباب السرى وذهب لبحث عن ملاك ووجدها غارقه بدمائها
جاسر بخوف:ملاك ردى عليا ملاك
ياسين:اى ده روميو جه اترحم على نفسك بقى
ووضع مسدس على رأس جاسر
جاسر بغضب:وربنا مهسيبك
ياسين:مش لما تعيش الاول
وانقض يوسف على ياسين وذهب جاسر واخذ يسدد لكمات كثيره لياسين حتى غرق بدمائه ودخل مالك وقبض على كل الموجودين بلمكان
يوسف:كفايه هيموت فى ايدك سيبك منه هو مكانه السجن تعالى نودى ملاك المستشفى
حمل جاسر ملاك وذهب مسرعا الى المستشفى
جاسر:دكتور بسرعه
الدكتور:خدوها بسرعه لأوضة العمليات حالتها خطيره
وادخلوا ملاك غرفة العمليات ووقف جاسر يبكى
جاسر ببكاء:يارب رجعهالى يارب هى وابنى يارب
يوسف:اهدى يا صحبى ان شاء الله هتبقى كويسه انا اتصلت بداليا ومنه هما جايين مع مالك
داليا:جاسر ملاك عامله اى
يوسف:ملاك دخولها اوضت العمليات من شوايه الدكتور قال حالتها خطير
داليا ببكاء:يارب رجعها بسلامه يارب واحملها ابنها يارب ملحقتش تفرح بى
منه بدموع:ان شاء الله خير
وكلن الممرضين يدخلون ويرجعون من غرقت العمليات حتى خرج الطبيب
جاسر:هى عامله اى دلوقتى
الطبيب:انا اسف مقدرتش ننقذ الجنين بس المدام عدت مرحلت الخطر هننقلها اوضه عاديه
جاسر بحزن:الحمدلله على كل شئ
يوسف:متزعلش يا صحبى الحمدلله ملاك بخير وتقدرو تجيبو عيال كتير
جاسر:تقوم بسلامه بس
داليا بدموع:لما ملاك تعرف هتعمل اى اكيد هتنهار
منه:الحمدلله انها بخير لما تخف وتقوم بسلامه هتملى البيت عيال
داليا:ان شاء الله
خرجت الممرضه من الغرفه بعد نقل ملاك للغرفة العاديه
جاسر:لو سمحتى هو انا ينفع ادخلها
داليا:وانا كمان ممكن اشوفها
الممرضه:مش هينفع اتنين لازم واحد بس
جاسر:خلاص يوسف خدوهم البيت وهتهم الصبح تكون ملاك فاقت
داليا:بس انا عايزه اشوفها
يوسف:خلاص يا داليا بقى بكره ابقى شوفيها براحتك
منه:يوسف عنده حق يلا يا داليا
اخذ يوسف داليا ومنه وذهب للمنزل ودخل جاسر لى ملاك
جاسر:انا اسف يا ملاكى ملحقتش انقذ ابننا
وجلس جاسر بجانبها حتى نام بجانبها وأتى يوم جديد....