بعد مااعترفتلوا بحبها ليه من صغرها .. وانها كانت شايفاه فارس احلامها .. وقف ” مدحت ” متنح لها .. بعنيه ومش ناطق بكلمه واحده .
نهال باستغراب : انت ساكت ليه ؟! .
مدحت وهو بيدوس على شفته : يعنى عايزانى اجولك ايه ؟! .. دا انتى نشفتى ريجى ياشيخه بتجلك ودلعك عليا .. دا انا كان ناجص انى اكلم نفسى .. وابجى زى المجانين اللى فى الشارع .
نهال وهى بتضحك : ياسلام …لدرجادى يعنى ؟! .
مدحت : ايوه لدرجارى … انتى ماكنتيش واخده بالك كمان .. عشان تبجى تمت .
نهال بابتسامه والم : وافرض كنت واخده بالى بس مش مصدجه .. انتى ناسى انك اتجدمت لاختى !! .
مدحت : اااه .. جينا للمهم .. اسمعى يا” نهال ” وعشان تعرفى من الاول .. عايزك تنسى موضوع ” بدور ” دا نهائى .. لأن انا نفسى نسيته من اول يوم شوفتك فيه هنا فى بيت جدى .. بعد سنين من بعدى عن البلد .. ارجوكى دا موضوع واتجفل .. يعنى كانت غلطه وراحت لحالها .. انا” بدور” حاليا شايفها اخت مراتى اللى هى اختى فاهمانى .. اختيى .
نهال بانتباه : مراتك !!! .
مدحت بتصميم : ايوه مراتى .. ولا عندك مانع ؟!
هى سمعت كده ورجعت لكسوفها من تانى وبقت تهرب بعنيها منه .
وهو شاف كده واتجنن فحب يناغشها
– يكون يعنى عندك مانع ولا حاجه !! .
نهال بكسوف زياده وعنيها فى الارض : طب انا ماشيه بجى ..
اتحركت فلاقته اتصدر قدامها بغلاسه : ماجاوبتيش يعنى على سؤالى .
– ومش هارد عليك بس ها
قالتها بغيظ وهى بتهرب منه ومن نظراته وتخرج خالص من الاسطبل وهو ضحكته بقت مجلجله وهو بيلتفت للفرسه ومهرها .
…………………………..
– يامرارك يا ” انتصار ” ياغلبك يا ” انتصار ” .. كان دا كله مستخبيلى فين بس يامرى يامرى
– هدى نفسك شويه ياست ” انتصار ” .. انتى كده ممكن تتعبى .
دا اللى قالته ” فوقيه ” لاجل ما تهدى ” انتصار ” .. اللى بتندب وتنوح .. على جوزها وابنها
انتصار : اتعب !!! .. هو انا لسه هاتعب .. الراجل والواد الحيله الاتنين محبوسين .. الاتنين ياخيى الاتنين .
فوقيه بلؤم : مدام مظلومين .. يبجى اكيد ربنا هايظهر برائتهم .. مش هما مظلومين برضك يا ست هانم .
انتصار وهى بتبرق لها : طبعا مظلومين .. هو فيه حد جال غير كده كمان .
فوقيه : ابدا ياست هانم .. اصل كلام الناس كتير .
انتصار بعصبيه : كلام ايه يابت ؟! .. بيجولوا ايه الناس الحوش دول ؟.
فوقيه : بيجولوا ان كلام الحكومه عن العمده صح .. فى حكاية الاثارات والحشيش والبانجو .
انتصار بصوت عالى : بجى انا جوزى بتاع اثارت وحشيش وبانجو .. ربنا ياخدهم كلهم اللى بيتبلوا على جوزى بالكلام الكدب .
فوقيه بملاوعه : عندك حج ياهانم .. ربنا يظهر الحج ويخرج العمده المظلوم برائه .. ناس ظالمه مابتصدج تلاجى حاجه وتمسك .. دا حتى البيه الصغير مصداجين فيه .
انتصار بعصبيه زياده : لا هما كمان بيجيبوا فى سيرة ولدى
فوقيه : ايوه ياهانم وبيجولوا عليه يستاهل .. عشان ماشيوا غلط
انتصار بصرخه : بجى انا ولدى مشيوا غلط .. ماشى انا اللمعرفت الناس دى شغلها مابجاش انا .
وبصوت واطى وكله غل : كله منك يا” ياسين ” ال…… انت السبب فى كل اللى حاصل . ومسيرى اردهولك .
………………………..
ياسين كان بيفطر وولاده واحفاده حواليه لما دخل عليهم ” مدحت ” وبصوت عالى وكله حماس
– صباح الخير ياجدى .. صباح الخير عليكم كلكم .
الكل ردوا عليه الصباح وهما متفاجئين ٠
ياسين باستغراب : بااه .. كنت فين ياعم الدكتور؟! .. ماحدش شايفك من الصبح .
مدحت وهو بيسحب كرسى عشان يقعد و ياكل معاهم
– اصل كنت بلف بالفرسه فى البلد ياجدى
قالها بابتسامه وعينه على ” نهال ” اللى نزلت عينها فى طبقها مكسوفه
عبد الحميد بدهشه : بتلف بالفرسه كده والصبح بدرى .. دا انت بجالك سنين ماركبتهاش .
مدحت بابتسامه واسعه : اصلها وحشتنى جوى جوى يابوى
رائف : هى ايه الحكايه؟! .. هو انت اخويا الدكتور برضك ولا حد غيرك ولا ايه ؟!.
بلال : بصراحه انا شاكك انه مش اخوك .. لان اللى شايفه دا .. مش واد عمى خالص اللى سيبتوا جبل ما اسافر
حربى : عندك حج ياواد عمى .. حتى انا شاكك .
مدحت : ايه غيرونى يعنى ولا استبدلونى ؟! .
راضيه : اسم الله عليك ياحبيبى .. عينى عليك بارده .. سيبك من العيال دى .
بلال : باه يامرة عمى انا عيال برضك .
راضيه : ياحبيبى ماجصديش عليك .. دا انت الكبير .. برضك دا كلام
محسن : اصلها غريبه ياولدى .. تطلع بالفرسه الصبح بدرى كده .
مدحت : اصل انا جايم وكلى نشاط .. وعايز اخلص موضوعى بسرعه .. ماشى ياعم راجح .. ماشى ياجدى .
عاصم وهو بيضحك وعينه على ” بدور ” اللى بتضحك : حامى جوى ياواد عمى انت .. بس ياريت متنساش .. انا كمان عايز اخلص موضوعى
راجح وهو بيبص ل” ياسين ” : موضوع ايه تانى كمان ؟! .
ياسين : بعدين .. بعد الفطار ان شاء الله .. مش وجت كلام عالوكل .
مدحت وهو بيكمل فطاره وعينه على ” نهال ” اللى بتبعد بعنيها وتهرب من نظراته
– ماشى ياجدى .. نستنى لبعد الفطار .. يعنى انا هاروح فين يعنى ؟! .
حربى لولدته ” هديه ” اللى بتعوج فى بقها من الغيظ
– موضوع ايه ياما اللى بيجولوا عليه
هديه بضيق : ادينا جاعدين وهانشوف ياولدى مواضيع ايه ؟! .. مع انى عارفها .
………………………………
بعد ماخلصوا فطار .. اخد ياسين ولاده واحفاده الشباب المندره .. يشربوا الشاى ويتسايروا معاه .
مدحت وكأنه قطر على طول بدأ كلامه
– ها ياجدى انت وعمى ” راجح ” : انا مش عايز خطوبه .. انا عايز جواز على طول .
راجح : خطوبة مين وجواز مين ؟! .
مدحت : خطوبتى انا و” نهال ” ياعمى .. انا مش جايلك فى المستشفى جبل سابج .. انى خطبت ” نهال ” من جدى
راجح بغيظ : طب جولى انت يا” عبد الحميد ” ان كان يعجبك الكلام ده .
ياسين : ياولدى مايجصدتش .. انت الخير والبركه .
عبد الحميد : خبرا ايه يا ” راجح ” ؟! . . هو جدها مش زى ابوها
راجح بانفعال : ياعنى انا لو جولتلك .. ان بتك ” نيره ” خاطبها ” حربى ” من جدها من غير ما يجولك .. هاتزعل ولا مش هاتزعل .
حربى مخضوض : وايه اللى جاب سيرة ” حربى ” دلوك .
عبد الحميد ل” راجح : عندك حج فى زعلك .. بس كمان هو مايجصدتش يجلل منك .
مدحت : حاش لله ياعمى انى اجلل منك ولا حاجه .. انا بس عايز اختصر .. انا عايز جواز على طول .
راجح بضيق : طب اها شوف يابوى .. الدكتور عايز يتجوز على طول .. هو انا لسه وافجت ولا اتاخد رأيى عشان تتجوزها على طول .
قال الاخيره بعصبيه ل” مدحت ” اللى ارتبك ورد ” ياسين ” بداله
– ياولدى مايجصدتش .. اهو بيجولك عشان ياخد رأيك جدامنا كلنا اها .
عاصم : طب وبالمره كمان .. ياريت تجولى رأيك فى موضوع جوازى انا من ” بدور ” ياعمى .
حربى : وانت كمان يا” عاصم ” !!
محسن : ايوه ياولدى .. اصلك ماتعرفش ان” عاصم ” خطب ” بدور ” من جدها هو كمان .
حربى : وااه دا انا على كده اخر من يعلم فى العيله دى .. خبر ايه ياجدى ؟! . انت مش جولت محدش هايتجوز ” بدور ” من العيله .. ايه اللى حصل بجى ؟! .
سالم : لا اله الا الله .. خبر ايه ياجماعه هو هنجلبها نكد ليه بس ؟! . ماكنا زين من شويه .
ياسين : ربنا ما يجيب نكد ان شاء الله .. بس يا ” حربى ” انت وابوك ” محسن ” عشان تفهموا .. انا مخطبتش حد .. المره دى البت هى بنفسها اللى جالت عايزه ” عاصم ” واد عمى .. ومدام البت اختارت واد عمها .. ماجدرش انا اوجف الحال .
بلال : خبر ايه ياجدعان .. انا جاعد وسطيكم زى الاطرش فى الزفه ومش فاهم .. انا اللى اعرفه انى ” مدحت ” يبجى خطيب ” نهال ” .
راجح : اها شوفتوا انا بجول ايه !! .. الكل فاكره خطيبها من جبل انا مااعرف ولا ادى راى حتى !!! .
………………………………….
وعند الستات اللى كانوا واقفين على حيلهم وبيطرطقوا ودانهم عشان يسمعوا اى كلمه طالعه من عند الرجاله
صباح : راجح باين زعلان ؟! .. مش موافج عالجواز .
راضيه : ليه بس يعجد الدنيا ؟! .. بعد ما احنا خلاص جولنا عليها هاتفوك .
هديه : حجه مدام محدش خد شورته من الاول .. مش هو ابوهم واولى بالشور والجول .
سميحه : باه .. وهو فيه حاجه تمت يعنى ؟! .. دا جوزك معجدها جوى يا” نعمات” .
نعمات : بجولكم .. جوزى غلبان وانتوا اكتر ناس عارفينه .. بس كمان هو واخد على خاطره وحجه انه يتراضى .
راضيه : ويعنى هايراضوه باايه دا كمان ؟! .. دا عجله صغير دا كمان .
نعمات بضيق : لمى نفسك يا”راضيه ” بدل ما اوجفلك انا الحال .. واخليها تاجى منى .
راضيه وهى بتحضنها وتبوسها
– واه ياحبيبتى ياغاليه انتى .. ويهون عليكى تفرجى الدكتور عن الدكتوره
نعمات وهى بتضحك : ايوه كده خلينا نسايب وحبايب احسن .
سميحه بضحك : ايوه كده يا ” راضيه ” خليكى مأدبه وعاجله زيى .
صباح : شوف الحريم وكهنها .. خلاص بجيتوا حبايب ونسايب .. مش لما ابوهم بوافج الاول .
راضيه : هايوافج ان شاء الله .. جولى امين يامره انتى وهى .
نعمات وسميحه بنفس واحد : اميين
هديه بغيظ : ربنا يهنى سعيد بسعيده
……… ……………
وعند البنات اللى كانوا واقفين فى جمب لوحدهم
نيره وهى بتضحك : اللحجوا يابنات .. امى وامكم بجوا حبايب خلاص
بدور : امك عايزه الجوازه بأى شكل .
نيره : ومالوا .. ماهى نفسها تفرح بااخويا برضك .. دا احنا من ساعت ماجوزنا اختى ” زهره ” .. الفرح مادخل بيتنا تانى .
بدور : ربنا يجيب الفرح عن جريب ان شاء الله
نيره : ايه يا ” نهال ” ساكته ليه ؟! .. يامرة اخويا ياحلوه انتى .
نهال : مرة اخوكى ايه بس يا” نيره ” .. هو انا لسه اتخطبت الاول .
بدور : لهو انتى مش سامعه العركه اللى جوا .. واد عمك عايز جواز على طول وابوكى لسه بيفكر .
نهال : والله سامعه .. بس انا مستنيه رأى ابويا الاول .. ماهو كمان انا عايز اكمل سنتى عالاجل .
نيره : يعنى وبعدين دا ” مدحت ” اخويا عاملها عاركه جوا .. ربنا يستر ونشوف ايه اخرتها
…………………………..
عند الرجاله فى المندره
مدحت كان بيحاول يسيطر على اعصابه و” راجح ” كان لسه زعلان و” ياسين ” وولاده كانوا بيحاولوا يرضوه
عبد الحميد : ما خلاص بجى يا ” راجح ” .. الواد ولدك والبت بتى .
سالم : خلاص بجى ياواد ابوى .. انت طول عمرك طيب وعمرك ماعجدت موضوع
راجح : طيب جوى .. ماهى طيبتى دى هى اللى جايبهالى .
محسن : دا انت احسن حاجه فيك طيبتك دى .. هو انت ربنا كرمك ليه ؟! .. غير عشان طيبتك دى .
بلال : خلاص بجى ياعم ” راجح ” .. خلينى اشوف فرح فى العيله دى جبل ما اسافر
مدحت : جولوا يا” بلال ” .. جولوا ياواد عمى .
عبد الحميد : ايوه والنبى .. خلى العجده تتحل بجى
راجح وهو بياخد نفس : طب الاول ” حربى ” لسه زعلان ولا لاه
حربى : خلاص ياعمى .. كل شئ نصيب .. وانا نصيبى جاعد وان شاء الله هاعتر فى بت الحلال
عاصم بفرحه : الله يريح جلبك ياواد عمى .
مدحت وهو بيرفع ايديه : كده ما فاضلش غير موافجتك ياعمى
راجح : طالعه معايا اجولكم ادونى وجت افكر فيه .. بس معلش بجى .. خلوها عليا المره دى وكفايه عليكم لحد كده
ياسين بضحك : تجصد ايه ياواد نحمدو ؟! .. والله انا كنت فاهمك من الاول بس سايبك تكمل للاخر .
راجح بابتسامه بشوشه : الله يسامحك يابوى .. خلاص ياعيال .. انا موافج عالخطوبه .
مدحت : الحمد لله .. اخيرا ياعمى
عبد الحميد وهو بيضحك : عمك كان بيلعب بينا يامدحت
سالم بصوت عالى : انتو يامرة انتى وهى زغرتوا .. خلونا نفرح .
الستات ماصدقوا ادالهم الاذن وانطلقوا فى الزغاريط والرجاله كانوا بيباركوا للشباب الفرحانه .
رائف وهو بيقوم وبيضحك : انا رايح اضرب عيارين فى الهوا احتفال .
ياسين ” استنى يا” رائف ” .. ماتبجاش خفيف .. خليها يوم الخطوبه بالمره .
رائف سمع وقعد و” مدحت ” هو اللى اتعصب
– خطوبة ايه ياجدى ؟! .. انا بجول جواز .
راجح : هتتجوزها كيف وهى لسه بتدرس ؟!.
ياسين : انا بجول اخلى الخطوبه بكره “مدحت” و”نهال ” و ” بدور ” و”عاصم ”
والفرح بعد ٦ شهور يبجى فى يوم واحد .. يكون “بدور ” كملت سنها و” عاصم ” ربنا عفا عنه .
مدحت بعصبيه : وانا مالى بالاتنين .. انا عايزها تكمل وهى بيتى .
بلال : واه يا” مدحت ” .. دا انت دماغك عفشه جوى
راجح : طب وليه الزنجه هى طارت .. ماتستنى ٦ شهور
مدحت : واستنى ليه وانا راجل جاهز .. ها ياعمى انا مش ماشى من البلد دى غير وهى مرتى .
وقبل مايرد راجح .. ردت هى بصوت عالى
– بعد اذنك يابوى .. اللى جاعدين عمامى ومش اغراب .. خليها خطوبة وبس
مدحت كان هايشد فى شعره منها و ” راجح ” صدق ما لاقاها .
– يعنى يا ” بتى ” انتى مش عايزه جواز دلوك .
نهال : ايوه عالاجل اكمل سنتى الدراسيه .. دا رأيى وجولتوا سلام
ياسين بابتسامه وتشفى ل” مدحت ”
– البت جالت رأيها ..ماينفعش نعارض
مدحت وهو متغاظ منها و بتصميم اشد : وانا جولت .. مش ماشى من هنا .. غير وهى على زمتى .. ها جولت ايه ياعمى ؟!!! .
يتبع…❤️
رواية ست الحسن الحلقة السادسة والثلاثون
الفصل السادس والثلاثون
فى بيت ” محسن ”
هديه وهى بترمى ملايتها بقرف ..بعد مارجعت هى وجوزها وابنها من عند ” ياسين ”
– ياساتر يارب .. اخيرا وصلت بيتى .. جطيعه حيلى اتهد
محسن : معلش هو كان يوم صعب .. بس الحمد لله .. العزومه عدت على خير .. واصحاب ” بلال ” انبسطوا .. دا حتى كان باين من كلامهم .
حربى : ايوه يابوى .. والبركه فى البنته ..دا ” نهال “و “بدور” و” نيره ” .. نظموا السفره كده .. وخلوا منظرها يشرف .
هديه وهى بتمسك فى رجليها : ايوه ياحبيبى نظموها .. وهما لجيوا حاجه تانى يعملوها .. بعد ما جعدوا اليوم كله بره مع وامهاتهم وعرسانهم .. ينجوا شبكتهم .. وسابونا اناو “صباح ” الشجايا .. نطبخ ونعدل وننضف لوحدينا .. هما يفرحوا ويتهنوا وانا يتهد حيلى على الفاضى .
محسن : باااه .. يتهد حيلك عالفاضى .. خبر ايه ؟! ..دى حتى ماكنتش ليلتهم
هديه بنظره كلها غيظ : ايوه طبعا .. ماانا عارفه ان ليلتهم بكره .. يعنى هاتمرمر واتشندل تانى .. وزياده كمان اتحسر .. عشان ولدى مش عريس معاهم .
– يووووه احنا ماهنفضهاش بجى من السيره دى .. انا جايم انام وسيبهالك .. عيشه تجصر العمر .
قالها ” محسن ” وهو بيقوم وينفض جلابيته ومشى على طول
حربى اللى استنى بعد ما والده مشى
– ليه كده بس ياما .. ماكل شئ نصيب .
هديه بريبه وهى بتضيق عنيها وقاعده متحفزه
– جولى ياواد انت .. انت ايه اللى ماهديك كده ؟! .. بعد ماكنت هاتموت على اى واحده فيهم !! .
حربى وهو بيبلع ريقه
– ما انا فى موضوع كده .. بجالى فتره .. كنت عايز اكلمك فيه ياما .
هديه وهى بتمد نفسها لقدام : موضوع ايه ؟!.
…………………………….
بدور وهى بتلف بفستانها وهى فرحانه بيه
– ايه رأيك يا “نهوله ” ؟! .. شكله يجنن صح .
نهال برزانه وهى قاعده على فرشتها وماسكه تليفونها – جميل يا” بدور ” .. ولا يج عليكى كمان .
بدور بلهفه وهى بتشاور بايديها عالفستان اللى لابساه
– بس عايز يضيج شويه هنا عند الوسط .. اصلى حساه واسع جوى
نهال على وضعها : وريه لامك وخليها تظبطهولك
بدور : انا فرحانه جوى يا” نهال ” .. حاسه ان دى اول مره اتخطب .
نهال : ربنا يتم فرحتك على خير .
اخدت بالها اخيرا من الحزن اللى ظاهر فى صوت ” نهال ” .
– مالك يا” نهال ” ليه صوتك متغير دا انتى حتى مجستيش فستانك زيى .. ايه انتى مش فرحانه بخطوبتك ب”مدحت ” .
نهال وهى بتاخد نفس طويل وتخرجوه تانى .
– وافرح ازاى بس .. انتى ماشوفتيش واد عمك النهارده .. كان شكله عامل ازاى واحنا بنجى الشبكه .
بدور : هو كان محترم خالص النهارده وعادى .. بس مش هو دا ” مدحت ” بتاع الايام اللى فاتت ! .
نهال بغيظ : بس دا اللى لاحظتيه .. ماانتى كنتى مشغوله مع ” عاصم ” وماشوفتيش معاملته الجافه معايا .
بدور بأسف : وليه دا كله ؟! .
نهال : زعلان عشان اتحديتوا جدامهم كلهم .. وجولت خطوبه بس .
بدور : طب وبعدين هاتعملوا ايه ؟!.. دا بكره خطوبتكم وهايلبسك شبكته .. حتى لو كانت عالضيج .. واهالينا بس اللى هايحضروا واصحابنا .. برضو ماينفعش تبجوا مكشرين وانتوا جمب بعض .
نهال وهى بتنفخ : جوليلوا ياختى .. دا انا كل ما اجى افتح معاه موضوع يصدنى على طول .. ياساتر يارب .
بدور وهى بتضحك : بصراحه عجلوا صغير جوى .
نهال بغيظ وهى بتحاول الاتصال فى الفون : اضحكى ياختى اضحكى .
…………………………
– ولو رنيتى من هنا لبكره .. برضوا مش هارد بس .
– ايه ياواد عمى انت بتكلم نفسك !! .
قالها ” بلال ” ل” مدحت ” اللى كان قاعد فى جمب لوحده فى جنينة البيت الكبير .
مدحت بضيق : اهلا ياعم ” بلال ” .. عايز ايه ؟!
بلال وهو بيضحك وبيقعد جمبه عالدكه
– يعنى هاعوز ايه منك !! .. انا بس مستغربك .. جاعد لوحدك وبتكلم نفسك .
– وماكلم نفسى ياعم .. ثم انت ليه مامشيتش مع اصحابك ؟! .
– ابدا ياسيدى .. انا جاعد مستنى ” عبد الرحيم ” .. اصله كان عايز جدى فى موضوع يخصه .. بس انت ماجاوبتش على سؤالى ..ايه اللى مضايجك ؟!
مدحت بزهق : والنبى الله يخليك .. سيبنى فى حالى .
بلال وضحكته زادت اكتر
– انت لسه زعلان من ” نهال ” .. عشان اجلت الجواز .
باصله وبعدها بعد بنظره .. من غير مايرد .
بلال : يابوى عليك ياواد عمى .. لما تحط حاجه فى مخك .. لازم ولابد تنفذها .
مدحت وهى بيجز على سنانه : انفذ فين بجى .. والمحروسه وجفت الحال .. وعمى وجدى ماصدجوا .. وماشوا كلمتها عليا .
بلال وهو مستغرب : حال ايه بس اللى وجف !! .. دا انتوا النهارده اشتريتوا الدبل وبكره الخطوبه وجراية الفاتحه .. خلى بالك ” نهال ” مش عيله و هاتبجى تحت طوعك .. لا دى عجلها سابج سنها بكتير ومعتزه بنفسها .. انا يدوبك عدى عليا يومين بس فى البلد وفهمتها .. عشان شخصيتها واضحه .
مدحت بابتسامه : كل الكلام اللى انت جولتوا ده انا عارفه ودا اللى عاجبنى فيها .. بس برضوا متغاظ منها و نفسى اخنجها بأيديا الاتنين دول .
قال الاخيره بغل خلى بلال يوقع من الضحك
……………………………
هديه وهى بتقوم مفزوعه وبصوت عالى
– مين ياضانا ؟!. .. جولى تانى اكون مسمعتش زين !! .
حربى بصوت مشدود : وطى صوتك ياما .. هاتخلى ابويا يصحى من نومته
هديه بعصبيه : ابوك مين اللى عامل حسابه ؟ .. وانت عايز تتجوزلى واحده عزبه .. ليه ؟! .. فجرى مش جادر على مهر الفتايه .
حربى وهو بيحاول يمسك اعصابه
– استغفر الله العظيم .. ياما بلاش كلامك ده .. وهى تفرج ايه الفتايه عن العزبه .. دا حتى اللى يشوف “نسمه ” مايجولش عليها اتجوزت اساساً .
هديه بعصبيه زياده : “نسمه ” مين ياجزين ؟! .. بجى بعد ماكنت حاط عينك على ” بدور” اللى تجول للجمر جوم وانا اجعد مطرحك .. ولا ” نهال ” اللى ماتفرجش عنيها وزياده كمان دكتوره .. تتجوزلى عزبه وكمان بت ” رضوانه ” طليجة جدك .
حربى منفعل : مالها ” رضوانه ” !! . الفجر ما يعيبش حد و” نسمه ” كمان حلوه وتدخل الجلب و …
هديه وهى بتقطع كلامه بصرخه : بس ماتكملش .. حتى لو كانت ملاك من السما .. عمرها ماهتبجالها زهوه زى الفتايه ..وانا بجولهالك اها .. عايز تتجوز ادورلك على عروسه .. لكن موضوع ” نسمه ” ده تجفل عليه خالص .. انت فاهم ولا لاه .
حربى وهو بيقوم من مطرحه وبضيقه
– اجفل عليه خالص .. وانا اللى جولت هاتوجفى معايا وانا بكلم ابويا .. ماشى خليكى فاكرها .. انا هاجول بكره هاجول لجدى .. و هو اللى هايوجف معايا وينصرنى .. دا ماهيصدج اساساً .
قال الاخيره بصوت واطى .. وهو ماشى وداخل اؤضته .
…………………………………
فى اليوم التانى يوم الخطوبه
نهال وبدور كانوا بيظبطوا حجابهم لما دخلت عليهم ” نهله ” وهى بتجرى
– يا” نهال ” خطيبك الدكتور ” مدحت ” وصل عندينا ودخل عند ابويا .
نهال بصت ل” بدور ” بفرحه ولهفه : انا رايحه اشوفه .
بدور بادلتها الضحكه .. وهى خرجت تجرى عشان تقابله .
اول ماشافها وهى جايه عليه بفرحه ولهفه .. قلبه رفرف من السعاده بس مارضيش يبين واستمر على جموده وهو بيرد عليها سلامها .. بشكل وقف الضحكه على وشها .. وبصوت ناشف
– ايه حكاية التاكسى اللى واجف بره ده ؟! .
نهال وهى مصدومه من خشونته
– التاكسى دا عشان يوصلنا للكوافير .
– طب ياللا اندهى “بدور ” وتعالى معاها .. هاوصلكم انا بعربيتى .
راجح : طب اجعد شويه ياولدى .. هو انت لحجت !.
مدحت : لا معلش ياعمى .. انا يدوبك اوصلهم وارجع تانى اجيب جدى من مشواره .
– مشوار ايه ياولدى اللى راحوا جدك
– مشوار ياعمى فى بلد كده جانبينا .. ياللا انا هاتفاهم مع صاحب التاكسى وهاستناكم فى العربيه متتأخروش .
قالها الاخيره ل” نهال ” بعمليه وهو خارج .. خلاها داست على اسنانها من الغيظ .. وراجح كان بيسأل نفسه
– ياترى مشوار ايه راحوا ابويا وانا معرفوش .
………………………………….
بعد ماخلص ” ياسين ” كلامه ل” نسمه ” ووالدتها اللى كانوا قاعدين قصاده على كنبه .. وابن بنتها الكبيره قاعد جمب ” ياسين ” على الكنبه التانيه فى اوضه صغيره لاستقبال الضيوف .
– ها يابتى ايه رأيك فى اللى جولتهولك ؟!.
نسمه وهى محرجه ومكسوفه : مش عارفه اجولك ايه ياعم ” ياسين ” !! .. بصراحه انا خايفه .
– خايفه ليه بس يابتى ؟! .. دا راجل وانا اضمنه براجبتى .. طب جولى حاجه انتى ياام ” جابر” .
راضوانه : انا ماليش رأى .. الرأى رأيها هى .. وهى ادرى بمصلحتها .
نسمه : اصل حكاية ان معاه عيل دى جلجانى .
ياسين : شوفى يابتى .. دا عيل يتيم .. يعنى لو راعيتى ربنا فيه هاتكسبى ثواب كبير جوى .. و ” عبد الرحيم ” راجل مجتدر ويعتمد عليه .. وبرضك انتى حره فى رأيك .. شوفى نفسك وردى عليا .. لكن لو عايزه رأيى اجوزهولك وانا مغمض .
…………………………………..
بعد ما وصلهم محل الكوافير وهو على نفس حالته
.. ماقدرتش ” نهال ” تنزل وتسيبوا على وضعه
– روحى يا” بدور ” اسبجينى وانا جايه وراكى .
بدور بتفهم قالت لها : حاضر .. ونزلت سابتها معاه عشان يتفاهموا .
نهال : ممكن لو سمحت تفرد بوزك شويه .
مدحت باستهجان : نعم حضرتك .. ايه بتجولى ؟! .
نهال وهى بتحاول تمسك اعصابها : بجولك افرد بوزك شويه .. النهارده خطوبتنا .. يعنى لو جعدت بمنظرك ده .. الناس هاتجول علينا ايه بس !!.
مدحت : ااه .. ياعنى انتى هامك الناس .. امال ماهمكيش ليه منظرى امبارح .. جدام جدى وابوكى وعمامى وعيال عمامى .. لما احرجتينى جدامهم .
نهال بخضه : يانهار اسود .. احرجتك ليه بس ؟! .. انا كل اللى جولتوه .. انى مش عايزه جواز حالياً
مدحت : ليه يا” نهال ” مش عايزه جواز ؟! .. دراستك وانا جولتلك هاتكملى فى بيتى .. عايزه ايه تانى ؟! .
نهال : طب نتكلم بصراحه .. وارجوك تسمعنى للاَخر وتفهمنى .
مدحت : جولى يا” نهال ” انا عايز الصراحه .
نهال وهى بتبلع ريقها : انا خايفه لمقدرش اوفج بين دراستى والجواز .. وكنت ناويه اقترح عليك .. أأجل الجواز كام سنه .
مدحت وهو بيفتح ويقفل عنيه ويهز بدماغه بعصبيه
من الغيظ
– انتى هاتشلينى .. عايزانى استنى سبع سنين .. انتى عايزه تموتينى ناجص عمر يا” نهال” .
قال الاخيره بصرخه وهو رافع صوابع ايديه السبعه قدامها وعنيه مبرقه
نهال بخوف : انا جولتلك افهمنى يا” مدحت ” .
مدحت بحسم : اسمعى يا” نهال ” .. انا جولتلك انى هاساعدك واخليكى تكملى فى بيتى .. وانا راجل وملزم بكلمتى .. انتى بجى موافجه بالجواز من اساسه ولا ليكى رأى تانى ؟! .
نهال بسرعه : لا والنعمه ماليا رأى تانى .. انا بس بجولك على اللى مخاوفنى وبس .. وكمان انا نفسى يبجى فرحى كبير واشرف عليه بنفسى ..لكن باستعجالك ده مش هاجدر اعمل ولا حاجه من اللى عيشت طول عمرى احلم بيها فى فرحى .
سكت شويه وهو بيفكر وبعديها اتكلم
– ماشى يا” نهال ” .. نستنى ٦ شهور زى ماجال جدى .. بس النهارده تبجى خطوبه وكتب كتاب .. والكلام ده مافيش منه رجعه .
نهال وهى بتفتح بقها عشان تتكلم .. قاطعها هو
– ها عندك راى تانى ؟!!…
………………………………….
وبعد العشا فى بيت ” ياسين ” .. اهل العرسان واهل العرايس واصحابهم اللى كانوا بعدد محدود متجمعين لحضور الخطوبه وكتب كتاب ” نهال ” و” مدحت ” .. اللى فاجئ الجميع بأعلانه وأولهم ” راجح ” اللى كان هايعمل مشكله مع ” مدحت ” لولا تدخل ” ياسين ” بحكمته .. الخطوبه ابتدت بعشا للرجاله اللى حضروا كتب الكتاب فى المندره ..وبعديها تلبيس الدبل تم فى صالة البيت الكبير .. فى قعده بسيطه وحواليهم الاهل والاصحاب مع اغانى ال ادى جى والتقاط الصور التذكاريه وتوزيع الحلويات والساقع .
رفوف كتب
.” بدور ” المره دى رغم بساطة فستانها اللى بلون الفيروز .. فكان مناسب للون عنيها .. والحجاب مع الميكب الخفيف وفرحتها اللى كانت ظاهره اوى وهى جمب ” عاصم ” …زودت جمالها بشكل مبهر ويخطف العين والقلب واولهم ” عاصم ” اللى كانت فرحته بيها ماتتوصفش رغم اصابة ايده ورجله .
اما ” نهال ” اللى كانت مخطوفه من موافقتها على كتب الكتاب فى اللحظه الاخيره .. لكن دا مأثرش على جمالها .. خصوصاً مع الميكب اللى حدد ملامحها الجميله وفستانها اللى حدد رشاقتها اكتر .
اما ” مدحت ” فكانت الضحكه منوره وشه وخصوصاً بعد ما تمم كتب الكتاب ونفذ اللى فى مخه .. وقدر ينتصر فى معركته ..لكنه جمبها كان زى الطفل وعينه عليها بتنظر بهيام واضح للجميع .
نهال بكسوف من نظراته ونظرات اصحابها ” نوها” و” بثينه” اللى كل ثانيه بيشاورولها .. انهم اخدين بالهم ومركزين معاها
– استريحت انت دلوك لما نفذت اللى مخك وكتبت الكتاب .
مدحت بانبساط : جوى .جوووووى .
اربكها بزياده ومقدرتش تمنع ضحكتها .. وهى بتحاول تداريها
عاصم وهو مستغرب
– ايه يا” بدور ” .. شغاله تعدلى وتجلبى فى ايدك .. اول مره تلبسى دهب .
بدور بفرحه : هاتصدجنى .. اول اشوف الدبله شكلها حلو كده فى يدى .. المره اللى فاتت كنت شايفاها خاتم عادى .. جاعد فى يدى مالوش لازمه .
– صح يا” بدور ” يعنى فرحانه بشبكتى ليكى .. ومش مكسوفه منى وانا جاعد جمبك كده بدراع ورجل مكسورين
بدور بصدق : انا عمرى ما اتكسف منك .. دا غير اننا وسط اهلنا ومحدش غريب .
عاصم بابتسامة رضا : ربنا يخليكى ليا يا” بدر البدور ”
زهره واللى جات مخصوص لفرح اخوها وهى حامل فى شهرها السادس
– واعيه ياما اخويا ” مدحت ” فرحان كيف .
راضيه بسعاده : واعيه يابتى .. ربنا يكمل فرحته على خير يارب .
سميحه : الله اكبر عليهم الاربعه شكلهم يفرح الجلب
هديه بحزن : ربنا يكرم ولدى كمان زيهم .
نعمات : ربنا يكرموا ياحبيبتى .. بنات الحلال كتير .
زهره : بس يامرة عمى الفرح دا ناجصه ” بطه ” !!
نعمات بضحكه : اسكتى يابتى دا شندلتنا لما عرفت .. عشان كان نفسها تحضر الخطوبه .. بس ملحوجه ان شاء الله على الليله الكبيره تاجى .. وتهيصوا انتو وهى فى الفرح .
زهره : ياريت يامرة عمى دى وحشتنى جوى .. صح هى البت ” نيره ” راحت فين ؟!.
راضيه : اختك راحت تجيب علب الحلاوه اللى فاضله فى البيت .
رائف كان ماسك المسدس بايده وكل شويه يضرب نار فى الهوا احتفال بكتب كتاب اخوه .. و” بلال ” وكأنه اخدها تحدى فى الضرب ببندقيته هو كمان
رفوف كتب
حربى كان واقف فى جمب لوحده وهو متوتر ومستنى الفرح يخلص عشان يختلى بجده ويفاتحه فى موضوع” نسمه ” .. قرب منه ” منعم ” صاحب ” بلال ” يسأله
– حربى .. هى مين البت الحلوه دى .. اللى داخله بيت جدك .
حربى بعد ما عرفها
– وانت مالك .. انتى جاى تبص عالبنته عندينا
قالها وهو بيمشى بعصبيه ويسيبه
فى ثانيه وصل عندها قبل ماتدخل بيت جدها
– انت يابت .. ايه اللى مطلعك دلوك فى الليالى ؟! .
العلب اللى فى ايدها وقعت منها لما اتخضت من صوته
– وااه .. خلعتنى يا” حربى ” .
عينه وقعت عليها بانبهار وهو اول مره يشوفها بالفستان البناتى والميكب اللى اول مره يتحط فى وشها .. وبصوت مرتبك
– وانت ايه اللى يطلعك فى الوجت ده لوحدك يا” نيره ” ؟!!!!.